Αποχαιρετωντας το Μπαφαλο...(1/3)
Τι μ' εχει πιασει? Mερες σκεφτομαι το εντελως υποκειμενικο περασμα του χρονου, και παλι. Τι προλαβαινω σ'ενα τοπο, τι οχι.
Μπορει να φταιει και το προσφατο δειπνο αποφοιτησης απο την ειδικοτητα τις προαλλες, τυχαιες πραξεις καλοσυνης και εκπληξεις που επιφυλασσουν μεταξυ τους οι ανθρωποι. Οι οποιοι ενω ειναι αυθεντιες στο να δημιουργουν ασχημες εκπληξεις στους αλλους, προπαντως σ’αυτους που αγαπανε, καποιες φορες αντιθετα προς την ανθρωπινη φυση και εντροπια, η εκπληξη ειναι ευχαριστη... Απο ενα δυσκολο χαρακτηρα, που εκφραζεται φτωχα και με περισσεια προσπαθεια, ν’ακους απροσμενα λογια θερμα, πιστευτα μονο γιατι τα ματια συμφωνουν με τις λεξεις που βγαινουν απ'το στομα, με αφησε να προβληματιζομαι. Ευκολοτερα ομως ειναι τα καλα λογια στο τελος, ο φθηνος συναισθηματισμος των ανθρωπων, τους παρασερνει...
Ε, και? Μ’εκανε ομως ν’αναλογιστω σε γρηγορη κινηση τα χρονια που περασα διπλα στη Λιμνη στον αμερικανικο Βορρα, ποσες ευκαιριες εχασα να γνωρισω καλυτερα ορισμενους ανθρωπους στον περιγυρο μου, να ειμαι πιο ανεκτικος και δεκτικος μαζι τους... Σε ποσα αντισταθηκα...Τι να το κανεις τωρα, μια εκ των υστερων ηπιοτερη σταση μαλλον προδοτικη του κυριαρχου εαυτου μας ειναι!
Το μονο που απομενει ειναι η αγωνια να γυριζεις την πολη με μια αισθηση ενοχης, τραβωντας φωτογραφιες που ουτε εσυ ξερεις τι αντιπροσωπευουν, με την ψευδαισθηση οτι αποθανατιζεις καποιες απ’τις στιγμες που εχασες μες στην ως τωρα βιασυνη, ονειροποληση, η την προσμονη για κατι αλλο...στο στρεβλο ανθρωπινο μυαλο η ζωη ειναι αλλου!
boomp3.com