I d e n t i t y C a f e

Identity Lost. 'The melancholy folklore of exile', an uncertain way to fight the arrogance of ignorance...

Tuesday, October 30, 2007

Harding Meyer



Hypnotizing!

Harding Meyer,
(Porto Alegre, Brazil, 1964)

(@ GalerieLausberg, Toronto, h: 195 x w: 250 cm (!!!), 16.800$ (+16% tax))

Thursday, October 25, 2007

10 χρονια φαγουρας


Βγαινεις εξω, σε καθαρο ουρανο, μια ανειπωτη αισιοδοξια, ενα μουδιασμα που 'χεις να το ζησεις καιρο.

Σε γνωρισα το 1997 με τους Radiohead ως αφορμη, σε κοιτουσα με κοιτουσες καιρο, το Karma Police στο ραφι, τα βλεμματα, τα αβολα χαμογελα. Η μεγαλυτερη αγαπη και των δυο μας. Χρονια καλα, και μετα συννεφα, αλαζονεια, προδοσια, μικροτητα της ανθρωπινης φυσης, απουσια οδηγου, εσφαλμενες αντιληψεις σε τοσα και τοσα. Μικροι θανατοι με τεραστια λαθη, απουσια.


Σε γνωρισα το 2007, ποσο αρεσουν στους ανθρωπους τα στρογγυλα πραγματα, τα ανοητα μηνυματα. Η μουσικη παλι η αφορμη, μονο που τη φορα αυτη την παιζεις εσυ, και με γυριζεις σε ενα τοπο που δεν υπαρχει πραγματικα, μια ευφορια της ψυχης που κι ο ουρανος να ερθει στο κεφαλι μου θα κατσει σα φυλλαρακι που θα το διωξω μακρυα... Αυτες οι στιγμες παντοδυναμιας, αυτη η υβρις η γοητευτικη, αυτη η τραγελαφικη συγχηση. Ωρες και ωρες που μιλαει ο ενας με το στομα του αλλου, που δεν μιλαει κανεις. Οι Radiohead παλι παροντες, το in rainbows στη διαπασον να παιζει. Μετα σιωπη, γυμνη γυναικεια πλατη.


Σε γνωρισα το 2017, ποσο μεγαλωσαμε πια! Ποσο αλλαξες. Που μας εφερε αυτη η αδιαλειπτη κινηση, χωρις ανασα, χωρις σταματημο. Σε προλαβα καθως τρεχαμε να φτασουμε τις σκιες μας. Η σιωπηλη συνωμοσια των νομαδων. Συνενοχοι στην μικρη αστεια πορεια μας. Οι radiohead δεν υπαρχουν πια. Ουτε το τσελλο που παιζει Μπαρτοκ. Ουτε οι πινακες μες στη σκονη. Ουτε ο Ριλκε.

Σε γνωρισα το 2027. Ας γελασω!

Sunday, October 21, 2007

Medieval Supersonic


Ενας υπερηχητικος μεσαιωνικος κινηματογραφος.


Ο Ταρρ στον Ιανο την Τεταρτη!
24-10-07 ώρα 12:00

Οσοι μπορειτε να πατε να τον ακουσετε!
Απο τις 25 ως τις 31 στο Τριανον, ΟΛΕΣ οι ταινιες του, κι η επισημη πρεμιερα του "Ανθρωπου απο Το Λονδινο".
πολυ προσεγμενο αρθρο του Βελισσάριου Κοσυβάκη.

ΥΓ Αν ειναι να επιλεξετε αυστηρα, προτιμειστε τις ταινιες απο τα '80 και μετα... (+Τριλογια του Κακου - Κολαστηριο/ΣατανΤανγγο/Αρμονιες του Βερκμαιστερ (μακραν η αγαπημενη)-, και τον Ανθρωπο απο το Λονδινο)

Friday, October 19, 2007

John Lurie: The Erotic Poetry of Hoog

Μου αρεσει να βλεπω ανθρωπους σε διαφορες φασεις της ζωης τους να ειναι τολμηροι, και να παιρνουν ρισκα για τη νηνεμια της ψυχης τους. Εκτος απο την καταστροφικη δυναμη της συνηθειας, το να διακατεχεται κανεις απο γενικευμενη ατολμια αποτελει μια καλη συνταγη για τυψεις αυτοπροδοσιας και μετεπειτα μετανοιες.

Το να ασχολειται κανεις μ'ενα πραγμα στη ζωη του και στην πορεια να αναγνωρισει στον εαυτο του οτι ισως ειναι καλος (και) σε κατι αλλο θελει μεγαλη συγκεντρωση και προσπαθεια. Η πεπατημενη οδος εχει παντοτε καλες δικαιολογιες, το να επαναπροσδιορισεις τη θεση σου ερχεται παντοτε με τιμημα.

Παντως μονο και μονο οτι δεν προδιδει κανεις τον εαυτο του οφειλει ν' αποτελει μεγαλη ικανοποιηση κι ας υπαρχει το ρισκο της αποτυχιας. Παντοτε μου αρεσε αν ειναι να μετανιωσω για κατι, καλυτερα για κατι που εκανα παρα για κατι που δεν τολμησα να κανω.

Εξηγουμαι, διοτι το ποστ αφορα καποιον αλλο, ομως δυστυχως καθε κειμενο φιλτραρεται απο τις εμπειριες και τις σκεψεις του αρθρογραφου...

Ο John Lurie υπηρξε για χρονια απο τους ηθοποιους σημα-κατατεθεν του Τζιμ Τζαρμους. Ειδικα στην πρωτη κινηματογραφικη δεκαετια τους κανανε φοβερες ταινιες μαζι, γερους σταθμους στον ανεξαρτητο αμερικανικο κινηματογραφο. Οποιος εχει δει αυτες τις ταινιες, ξερει.
Ομως καποια στιγμη τον Lurie τον κερδισε η ζωγραφικη και σιγα σιγα τα τελευταια λιγα χρονια καταφερε να εκθεσει τις υδατογραφιες του στα μεγαλυτερα μουσεια μοντερνας τεχνης παγκοσμιως οπως το ΜΟΜΑ (μουσειο μοντερνας τεχνης της ΝΥ) διοτι ακριβως αποτυπωσε με ενα καυστικο διαπεραστικο χιουμορ την παραδοξη ανθρωπινη φυση χωρις political correctness ξεγυμνωνοντας τη μοντερνα ζωη μας με τις δυσλειτουργιες της.

Ειδα την εκθεση του προσφατως στο μουσειο καλων τεχνων του Μοντρεαλ και το καταφχαριστηθηκα! The Erotic Poetry of Hoog. Hoog στην αργκο σημαινει μεγαλο πεος.

Αυθεντικος σατυρος. Με ενα σαρκασμο στη λεζαντα και τις ψυχεδελικες εικονες του με την παιδικη ματια σου δειχνει καταμουτρα την ομορφη, αστεια σταθερη παρακμη του δυτικου πολιτισμου.

Ριξτε μια ματια στην ιστοσελιδα του, οι πιο πολλες ζωγραφιες συνδυασμενες με τη λεζαντα ειναι απλως ξεκαρδιστικες!

"I like to draw and paint. It is a river to me. I am not an Indian." - John Lurie.

An interview



"Fuck you"


Aσχετο αλλα μου εκανε εντυπωση ο συνδυασμος!



"This dog is blind, who will help?"



"Man in Park with Meter"







Saturday, October 13, 2007

Η εκπληξη του Οκτωβριου/The October Surprise

Τις τελευταιες μερες μου ερχεται συνεχεια στο μυαλο η σκηνη με τον Jean-Pierre Leaud μπροστα στον καθρεφτη ως Antoine Doinel να επαναλαμβανει το ονομα του ασταματητα. Με το προσωπο του να αλλαζει αμυδρα εκφρασεις και τον τονο της φωνης του να μεταβαλλει ελαφρως χροια αποτελει αγαπημενη σκηνη "ταυτοτητας" στην πενταλογια του Τρυφω.
"Αντουαν Ντουανελ - Αντουαν Ντουανελ - Αντουαν Ντουανελ - Αντουαν Ντουανελ..."

YΓ Αυριο στην Αθηνα, στο Πανοραμα Ευρωπαικου Κινηματογραφου προβαλλεται η ταινια-αριστουργημα του Zvyagintsev, " Η Εξορια" η οποια με συγκλονισε οταν την παρακολουθησα στο Τοροντο. Οσοι αγαπουν το σινεμα, θα καταλαβουν! (ελπιζω αν πατε, να εκφερετε αποψη)
------------
Εχθες συμπληρωθηκε ενας χρονος απο την τεραστια χιονοθυελλα στο Μπαφαλο και τη Δυτικη Νεα Υορκη που εφερε μια απο τις μεγαλυτερες καταστροφες στην περιοχη. Στον αγγλοφωνο καθρεφτη του ιστολογιου θα μπει αργοτερα η μικρη ιστοριουλα που εστειλα σε φιλους την επομενη της καταστροφης, ενα χρονο πριν. Η ημερα αυτη πηρε το ονομα "the October surprise" μιας κι επιασε στα πρασα 1.5 εκατομμυριο κοσμο διαλυοντας τα παντα εντελως απροβλεπτα, με τα δελτια καιρου εκτος τοπου και χρονου. Ακραια καιρικα φαινομενα, απο τις νεες εκπληξεις της κλιματολογικης αλλαγης...
---------
Οι Radiohead μετα απο τεσσερα χρονια βγαζουν καινουριο δισκο. Μην εχοντας πλεον καμια υποχρεωση σε δισκογραφικες εταιριες, εκδιδουν το νεο αλμπουμ μεσω της ιστοσελιδας τους.
Το απιστευτο ειναι οτι αφηνουν να πληρωσεις οσο εσυ νομιζεις για να κατεβασεις ολο το αλμπουμ! Επισης εκπληκτικο ειναι πως πολλοι, αναγνωριζοντας το γεγονος οτι ειναι απο τα καλυτερα συγκροτηματα παγκοσμιως, πληρωνουν σχεδον την τιμη που θα το αγοραζανε στο δισκοπωλειο. Η ιστοσελιδα τους inrainbows δεχεται εκατομμυρια χιτς καθημερινα... Θα περιμενω λιγο, μια προσπαθεια που εκανα απεβει ακαρπη...
--------
Τελειωνω, περι θεοτητων και αλλων δαιμονιων. Εβλεπα εξοργισμενος τα πρωτοσελιδα ορισμενων εφημεριδων την επομενη της αποτυχημενης επεμβασης (μα ελεος, δεν ξερω αν αντιλαμβανονται καποιοι το μεγεθος της κοροιδιας) του Χ. να ανακατεβουν θεους και αλλα δαιμονια που θα αναλαβουν τη θεραπεια την επομενη μερα... Εκτος του οτι ειναι ακρως μεσαιωνικο και υποτιμητικο για τη νοημοσυνη να διαβαζεις περι θεεικων παρεμβασεων για μεταστατικους καρκινους ειναι ταυτοχρονα τραγικο και δηλωτικο του που βρισκεται ενα μεγαλο κομματι της ελληνικης κοινωνιας (1256 μ.χ) , εφοσον τα ΜΜΕ πουλανε βαζοντας θεους στα πρωτοσελιδα... Εστελνα νευριασμενος μαιηλ σ'εφημεριδες... Παλι καλα, που μια φωνη του ορθολογισμου, ακρως προοδευτικη για την Ελλαδα, ο Πασχος Μανδραβελης, εγραψε ενα καταπληκτικο αρθρο-απαντηση στη "θεοποιηση" εναντι μιας επιστημονικης θεωρησης με τις οποιες αδυναμιες της, την επομενη μερα στην Καθημερινη (και στο μπλογκ του, στο medium.gr). Ποτε αρραγε θ'αποκοπουμε απο αυτα τα βαριδια? Μαλλον ποτε...

Monday, October 08, 2007

Αλλα αντι αλλων...


Αποπνικτικη ατμοσφαιρα. Σε σοφιτα με κοσμο που δεν θελω να βρισκομαι μαζι. Με βαριες μυρωδιες απο καρρικευματα και 30 βαθμους με υγρασια, μου ερχεται δυσπνεια και ναυτια πιο πολυ απο τις βαρετες κουβεντες των γυρω μου παρα απο το μαγειρευμα σε ενα χωρο που δεν αναπνεει ουτε αναεροβια.

Καλω τον εαυτο μου διακριτικα στον βομβητη του νοσοκομειου. Χτυπαει μετα απο λιγα δευτερα, προφασιζομαι οτι με καλουν απο τη μοναδα. Ξεκουμπιζομαι μια ωρα αρχιτερα. Κατεβαινω τα σκαλια μουτζωνοντας με. Ακομα δεν εχω μαθει να μην πηγαινω εκει που ξερω οτι θα νιωσω σαν αγριμι σε κλουβι. Ο Ρ. στην εξοδο. Μετακομιζει στο Λονδινο την τεταρτη. Του ευχομαι τα καλυτερα. Ανασαινω χωρις ανακουφιση.

--------------

Η μεταβολη του κλιματος ειναι αν μη τι αλλω εντυπωσιακη.
Πρωην «πολικα» μερη σαν το Μπαφαλο εχουν αποκτησει καθαρα τροπικο καιρο μεσα στον Οκτωβρη. Μπανγκλαντες. Με τους παγους στον βορειο Καναδα να λιωνουν, την Ισλανδια να γινεται προσφιλης προορισμος για δροσερες διακοπες, και την εκμεταλλευση του βορειου πολου να εχει αρχισει σκεφομαι τον χαμο που θα γινει. Επιτελους θα παψουμε ν' ασχολουμαστε συνεχεια με τη μεση ανατολη και τις βρεφικες θρησκειες και θα παρακολουθησουμε εν μεσω διαφημισεων ενα νεο σκοτωμο σε πιο δροσερα μερη. Αν δεν πνιγουμε (η καουμε) πρωτα.

---------------

Καθομαι στο καφε. Πρεπει να διαβασω αλλα χαζευω εξω. Ανησυχοι τυποι της σιεντολογιας τριγυρνανε εξω. Φορανε κιτρινες μπλουζες -παραφερναλια-, εχουν κανει κιοσκι απεναντι στο παρκο και προσπαθουν να προσυλητισουν κοσμο. (Μα που ειναι οι αφισες του Τομ?) Οι θρησκειες ειναι τοσο αστειες τελικα. Καποιες ομως ειναι καθαρα πιο εξωφρενικες απο αλλες. Ειναι τοσο ξεκαρδιστικο να προσπαθουν ολοι να σε πεισουν για την μια και μοναδικη αληθεια τους. Νηπιακες θεωριες με ολους τους υπολοιπους να ειναι οι παραστρατημενοι. Τουλαχιστον οι σιεντολογοι απεναντι προσφερουν μασαζ να σε εκτονωσουν απο το στρες (δεν ρωτησα λεπτομερειες!) και χυδαια εχουν στησει μικρα παιδακια σε γωνιες να καλουν τον κοσμο να παει κοντα, ν’ ακουσει μπαρουφες. Τα πραγματα ειναι τοσο αστεια οταν τα βλεπεις απο τη θεση του παρατηρητη. Αλλα και τοσο απομακρα... Θυμαμαι αξαφνα τους καλοφαγωμενους παπαδες με τις τεραστιες κοιλιες τους που μας κανανε θρησκευτικα στο σχολειο... Παλι καλα που δεν εφαγα ακομα!

---------------

Ανεμιστηρες στο ταβανι που δουλευουνε στο φουλ. Αισθανομαι τριγυρω την ραστωνη στο καφε σαν να βλεπω αυτες τις παλιες ταινιες του σαραντα. Μας λοιπουν τ’αποικιακα καπελα κι οι βενταλιες. Παρακολουθω το ζευγαρι μπροστα μου. Δεν εχουν αρθρωσει λεξη για καμια ωρα. Διαβαζουν κι οι δυο. Τους παρακολουθω διοτι η κοπελα ειναι εντελως στο στυλ που μου αρεσει κι ο τυπος φαινεται να της ταιριαζει. Δεν μπορω να το εξηγησω αλλα ειναι σαν να βλεπω τον εαυτο μου σε μια παραλληλη διασταση, σαν να προσπαθω να με καταλαβω μελετωντας τους. Η ετσι λεω. Φαινεται καθαρα ευρωπαια στο στυλ της, εχει εναν αλλο αερα. Η πλαναμαι οικτρα. Προσπαθω διακριτικα να δω τι διαβαζει. “6. Rhetoric and Persuasion”, Νιτσε. Με υπογραμμισεις. Ωχ, μεγαλο βεληνεκες... Καφε ψηλες μποτες (σιχαινομαι να βλεπω πανταχοθεν αυτα τα φλιπ-φλοπς μα θελει θαρρος να φορεσεις μποτα με 30 βαθμους εξω, ισως επειδη βρεχει τροπικα...). Δικτυωτο καλσον ισα να φαινεται, γκριζα ριγε φουστα λιγο κατω απο το γονατο, πρασινο πευκι μπουφαν (εχει κανει σιγουρα λαθος στον καιρο), μαλλι πιασμενο σε αυστηρο κοτσο. Σκεφτομαι να πω στον τυπο διακριτικα να την προσεχει πολυ! Ελπιζω να το γνωριζει. Ποιος ξερει.

Παλι δεν διαβασα αποψε οσο επρεπε. Αλλη μια προσπαθεια...

Tuesday, October 02, 2007

Kontroll



Επειδη πολλα εχουν ακουστει για την νεα ταινια του Anton Corbijn, "Control" που ασχολειται με τη ζωη και το θανατο του Ιαν Κερτις των Joy Division, επιτρεψτε μου αφου δεν την εχω δει ακομα, να παρεκλινω και να προτεινω ενα αλλο "Kontroll", την ταινια του Nimrod Antal που ειναι ενα διαμαντι!

Εδω το trailer.


Γυρισμενο εξολοκληρου στο μετρο της Βουδαπεστης (απο μονο του ενα κατορθωμα), εχει την ακριβη δοση film-noir, ατμοσφαιρικου θριλλερ, μαυρης κωμωδιας (οι ουγγροι εχουν ΤΟ σαρκαστικο χιουμορ, που ειναι αφθονο εδω) και υπαρξιακης αναζητησης που το εκανε να εξαπλωθει στομα με στομα (κι αυτο) ανα τον πλανητη, κερδιζοντας και 17 βραβεια σε διαφορα film festivals ανα την υφηλιο. Δεν ειναι αριστουργημα, αλλα για πρωτη ταινια νομιζω πολυ καλογυρισμενη, κι οσοι τη δουνε θα θελουν μαλλον να την ξαναδουν...
Η μουσικη του Neo, ΑΑΑ.

Μιας και αναφερω ουγγρικη ηλεκτρονικη μουσικη να προτεινω οτι καλυτερο γνωριζω:
-Anima Sound System , (που μερικοι ισως τους ξερετε, εγω τους παρομοιαζω με μια ποιο απ-μπιτ εκδοση των Θιβερι Κορπορεησιον)
-Yonderboi ,
εδω και στο μαι σπεης εδω!(Το Shallow and Profound α σ τ ε ρ α τ ο)
-Κοrai Öröm, επισης αγαπημενοι,
εδω.

Κλεινοντας για να επιστρεψω στο σπιτι που δεν πρεπει να με πλακωσει, να πω οτι στο πανεμορφο Πετς (που θα ειναι και πολιτιστικη πρωτευουσα της Ευρωπης το 2010, να μην ξεχνιομαστε), διοργανωνεται αυτες τις μερες ενα αλλο διαγωνιστικο φιλμ φεστιβαλ για ταινιες μονο απο την κεντρικη και ανατολικη ευρωπη, που ονομαζεται
Moveast (30/9-7/10) και διαβαζοντας τις ταινιες που προβαλει, στενοχωριεμαι που δεν θα ειμαι εκει. Αρκετες συγχρονες ταινιες απο κεντρικη και ανατολικη Ευρωπη εκφραζουν πολυ καθαροτερα κι εντονοτερα τους ευρωπαικους προβληματισμους και τα διλημματα που μας ταλαιπωρουν. Πολιτιστικα πλουσιες χωρες που βρισκονται ομως σε μια δινη αναζητησης ταυτοτητας, σκοπου, προσανατολισμου, αναμεσα σε μεταβαλομενες ηθικες αξιες, σαν την κινουμενη αμμο...
Ειναι αληθινοι και ζωντανοι παντως...