I d e n t i t y C a f e

Identity Lost. 'The melancholy folklore of exile', an uncertain way to fight the arrogance of ignorance...

Monday, January 28, 2008

Θα χυθει αιμα. (Μερος Α)

Οσο μεγαλωνω τοσο μεσα μου κατασταλλαζει η ιδεα οτι οι δυναμεις που καθοριζουν την ζωη τουτη ειναι η Εντροπια, ο Παραλογισμος κι η ελλειψη Αλληλοκατανοησης. Ενταξει, σιγουρα η Αγαπη, ο Ουμανισμος, η Φιλια κλπ υπρχουν μεσα μας και γυρω μας αλλα επι το πλειστον συνθλιβονται απο τις προαναφερομενες επιδημιες. Ειμαι απλως πραγματιστης, φυσει αισιοδοξος αλλα οχι αφελης.

Βεβαιως μια αλλη παραμετρος που επηρρεαζει τα μαλλα τις ανθρωπινες αντιδρασεις ειναι η Σχετικοτητα.
Το πως αντιλαμβανομαστε τον κοσμο, πως καθοριζουμε συμπεριφορες και προσδοκιες εξαρταται αμεσα απο τις προυπαρχουσες εμπειριες μας. Η εκτιμηση μιας καταστασης δεν μπορει παρα να τροφοδοτειται απο την ως τωρα πορεια καθενος. Η σχετικοτητα της υποκειμενικοτητας. Αυτη η τοσο βασικη παραμετρος σπανια γινεται συνειδηση στη διαμορφωση η εκφορα μιας αποψης ισχυροποιωντας περαιτερω την ταση προς Εντροπια, Παραλογισμο και απουσια Αλληλοκατανοησης. Ο κυκλος ειναι φαυλος.

Σημερα θελοντας να ολοκληρωσω επιτελους μια οδυνηρη διαδικασια αιτησεων για τη μετακομιση μου στην Ευρωπη αποφασισα να παρω το λαπτοπ σ' ενα ομορφο καφε σ' ενα δορυφορικο χωριο περιμετρικα του Μπαφαλο μιας κι ειχα κουραστει απο την επαναληπτικη εκθεση στις ιδιες παραστασεις. Σ' ενα μεγαλο παγκο που τοποθετησα τα πραγματα μου, επιασα διπλα εν μεσω θορυβου μια γερμανοφωνη γλωσσα την οποια εξελαβα ως καποια σκανδιναβικη. Οι δυο ομιλητες ηταν στην ηλικια μου και τους συστηθηκα. Ολλανδοι, ο ενας ζουσε στην Αμερικη εδω και 2 χρονια, ο αλλος μολις ειχε ερθει προ διμηνου. Η κοινη ευρωπαικη καταγωγη μας ηταν αρκετη για να φερουμε τη συζητηση γρηγορα σε κατι ουσιαστικο (πολλες φορες διαπιστωσα στην Αμερικη πως η πνευματικη συγγενεια μεταξυ των ευρωπαιων αποτελει πραγματικοτητα, και πως σε ενα εξω-ευρωπαικο "ουδετερο" χωρο αντιλαμβανεσαι ευδιακριτως ποσα κοινα σε ενωνουν με τους συν-ηπειρωτες, τα οποια ως δια μαγειας γινονται αορατα στην πλειονοτητα των κατοικων της ευρωπης).

Καποια στιγμη λοιπον αναποφευκτα ηρθε ως θεμα σηζητησης ο τροπος ζωης εδω κι η αντιληψη μου περι "επιπεδης" ζωης στις περισσοτερες εκφανσεις της. Εκει ο Μιχηλ με σταματησε και με ρωτησε τι εννοω. Εν ολιγοις του εξεφρασα την ως τωρα εμπειρια μου εδω μιας ζωης χωρις παθη, σχεσεις στερημενες ερεθισματων και προκλησεων κι απουσια ενος αισθηματος εκπληρωσης... Μου εξηγησε ομως τη δικη του αντιληψη και το γεγονος γι αυτον οτι η επιπεδη χωρα του η Ολλανδια του δημιουργουσε ακριβως αυτο το συναισθημα του ανεκπληρωτου κι ενος "επιπεδου" τροπου ζωης, "φυτοζωης" οπου ολα ειναι τετραγωνισμενα καθαρα και στην εντελεια, κι αντιθετως η Αμερικη του εδωσε ενα αισθημα ελευθεριας, καθαρου ουρανου και δυνατοτητας που του ελλειπε εκει. Τον κοιταζα, διαπιστωνοντας πως συμφωνουσα σε αυτα που ελεγε, μα εξαιτιας ακριβως του διαφορετικου παρελθοντος μας, παρολο που σκεφτομασταν με παρομοιο τροπο οδηγηθηκαμε σε εντελως αλλα συμπερασματα...

Οι τρεις μας βρεθηκαμε αργοτερα και παρακολουθησαμε το αριστουργηματικο "There will be blood" για το οποιο θα γραψω μεσ'την βδομαδα. Καθως οδηγουσαμε απο το σινεμα ηρθε στο μυαλο μου η γεματη παθος πλουσια προτερη ζωη μου στην κεντρικη και νοτια ευρωπη ενω ακουγα τον εαυτο μου να λεει στο Μιχηλ οτι τον θαυμαζα ειλικρινως που βρηκε την εσωτερικη ισορροπια και γαληνη να νιωθει ικανοποιημενος απο τη ζωη του, κατι που εχω να το νιωσω και να το εκτιμησω απο την βιβλικη περιοδο της Εξοδου απο τη χωρα των Μαγυαρων...

8 Comments:

At Jan 28, 2008, 12:01:00 PM , Blogger spiretos72 said...

Θα περίμενα ένας Ολλανδός να βρίσκετε πολύ πιο κοντα σε έναν Αμρικάνο απ' ότι σε έναν Έλληνα (you know Διαφωτισμός, Αναγένηση κλπ, κλπ). Πολύ ενδιαφέρον που λέτε πως συμβάινει το αντίθετο.

 
At Jan 28, 2008, 4:31:00 PM , Blogger IdentityCafe said...

Δεν ξερω.
Την αμερικη η αναγεννηση την εχει αγκιξει πολυ περιφερειακα.

Αισθανομουν ως τωρα οτι οι ευρωπαιοι συνδεονται απο τ οτι αντιλαμβανονται τον κοσμο γυρω τους με χροιες χρωματων, ενω οι πιο πολλοι αμερικανοι εχουν εμποτισμενες μεσα τους τις απολυτες αντιθεσεις καλου κακου, κλπ κλπ κλπ

Ο Ολλανδος αισθανεται λιγοτερο επιπεδη τη ζωη στην αμερικη διοτι την συνεκρινε με μια αοσμη και αχρωμη δικη του αντιληψη της ζωης στην ολλανδια...

 
At Jan 28, 2008, 5:19:00 PM , Blogger philos said...

Μου άρεσε η διαπίστωση σου:
"Τον κοιταζα, διαπιστωνοντας πως συμφωνουσα σε αυτα που ελεγε, μα εξαιτιας ακριβως του διαφορετικου παρελθοντος μας, αν και σκεφτομασταν με παρομοιο τροπο καταληξαμε σε εντελως αλλα συμπερασματα..."

Ένας καλός φίλος πριν 10 χρόνια όταν του προτείνανε μία εξαιρετική δουλειά στο Αμστερνταμ και ενω΄τα είχε βρει σε όλα με τους ανθρώπους εκεί, τελικά όταν ήρθε πίσω Ελλάδα μετά από παραμονή 2 εβδομάδων για να τον πείσουν να τους ακολουθήσει, τελικά είπε ΌΧΙ!
Ο λόγος ότι δεν μπορούσε με τίποτε να συνηθίσει την μουντάδα και αυτή την ησυχία. Του έλειψε τρομερά ο ήλιος αυτες τις 2 εβδομάδες.
Με αλλα λόγια, ένιωσε την ελευθερία του να περιορίζεται...

 
At Jan 28, 2008, 6:22:00 PM , Blogger theachilles said...

Αυτό που παίρνω εγώ από το κείμενό σου είναι αυτό που πήρα και από τα τελευταία φιλμ του Godard. Είναι η διαφορετικότητά μας που θα μας ενώσει, αυτό είναι η παγκοσμιοποίηση όπως θα έπρεπε να είναι. Απέχουμε πολύ όμως από αυτή τη συνειδητοποίηση.

Το άλλο που με γεμίζει είναι η πελώρια ζήλεια (με την καλή έννοια). Μετά τους Κοέν, είδες και Άντερσον; Θέλω και γω!!

 
At Jan 29, 2008, 12:24:00 AM , Blogger celsius33 said...

Πολύ ωραίο ποστ δόκτωρ !

 
At Jan 29, 2008, 1:39:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

Philos

Τελικα ειναι πολυ σχετικα ολα. Εγω θα ημουν με το χαμογελο στα χειλη για μηνες αν ειχα τη δυνατοτητα να δουλεψω στο αμστερνταμ... βεβαια the grass is always greener on the other side...

Αχιλες

Ναι σωστο αυτο που λες. Επειδη ετσι αντιλαμβανομαι κι εγω την παγκοσμιοποιηση θελω να ειμαι σε μερος που να αισθανομαι αυτην την πολυπολιτισμικοτητα.

Το there will be blood ειναι απο τις καθαρα αμερικανικες ταινιες που διακατεχονται απο ασυνηθιστη ωριμοτητα και πολυπλοκοτητα. Ο Ντανιελ ισως ο καλυτερος εν ζωη ηθοποιος.
Το ειδα την Παρασκευη και ξανα την Κυριακη... θε τρελαθεις.

Κελσιε!
Να εισαι καλα φιλε!

 
At Jan 30, 2008, 3:55:00 AM , Blogger nomansland said...

Κάτι τέτοιες σκέψεις έκανα κι εγώ όσο έμενα στην Αγγλία...η εντύπωσή μου από τις πολύ τακτοποιημένες χώρες της Ευρώπης (Ελβετία, Γερμανία, Ολλανδία)είναι μάλλον επίπεδη...Στην Αγγλία απλώς ξενέρωτη με έναν τρόπο...αυτή η κραυγαλαία ανάγκη της κουλτούρας τους για τη διαφορετικότητα...από τον τρόπο που οδηγούν, μέχρι το ότι το αλάτι μπαίνει στο βαζάκι με τη μία τρύπα ενώ το πιπέρι σε αυτό με τις πολλές, στο ότι οι στάσεις τους είναι τοποθετημένες με την πλάτη στο δρόμο, μέχρι το ότι αναμεικτικές βρύσες μπήκαν πολύ τελευταία στα σπίτια τους, μέχρι πρόσφατα υπήρχε ξεχωριστή βρύση για κρύο και άλλη για ζεστό νερό...δεν ξέρω...ακόμα ακόμα και τα μαστορεμένα τους χαμόγελα και η επίφαση της ευγένειας καθότι είναι posh...δεν ξέρω...τελικά μόνο στην ελλάδα και ίσως στο Βερολίνο νοιώθω καλά...

Στην Αμερική δε με ενδιαφέρει (αφελώς ίσως;) να πάω...

Οικειότητα νοιώθω μόνο με τους Βαβαρούς και λίγο με τους Γιαπωνέζους...χρειάζομαι επειγώντως κάποιον συνάδελφό σας γιατρέ μου; Πως με κόβετε;....

 
At Jan 31, 2008, 5:20:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

No mans land

μου τα χαλατε ολιγον!
απ οτι φαινεται το επομενο μου βημα θα ειναι στην αγγλια...

οσον αφορα τις βρυσες, στο τωρινο σπιτι στο μπαφαλο που μενω οι βρυσες του κρυου/ζεστου ειναι ξεχωριστες :)
αυτες οι λεπτομερειες δεν με πειραζουν... τα μυαλα τ αγκυλωμενα με πειραζουν που κι αν ειναι :)

γενικως δεν ξερω που ειναι καλα, οπως λεει κι ο κολητος τελικα ισως η εσωτερικη γαληνη να επηρρεαζεται πολυ λιγο απο το περιβαλλον, αλλα ως αστερισκο βαζω οτι οι ανθρωποι ειναι πολυ διαφορετικοι μεταξυ τους...
Στο Βερολινο χαιρω πολυ!

τωρα πως εμπλεξες βαυαρους (το μοναχο αν κι ειναι απο τις πιο uptight πολεις και νοοτροπιες) γιαπωνεζους (πως νιωθεις οικοιοτητα με γιαπωνεζους, αυτο κι αν ειναι οξυμορο!) κλπ μονο εσυ ξερεις!

:)
ciao

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home