I d e n t i t y C a f e

Identity Lost. 'The melancholy folklore of exile', an uncertain way to fight the arrogance of ignorance...

Monday, June 18, 2007

Αφορισμοι Light


Καλοκαιρινοι μηνες, καυσωνας, ποιος εχει ορεξη να διαβαζει το μακρυ και το κοντο του καθενος.

Οι αφορισμοι είναι μια ευκολη διεξοδος, μιας και η γενικολογια τους, η ταση του ανθρωπου προς τα στερεοτυπα και το γεγονος ότι κάθε αφορισμος διχαζει και προκαλει, μετατρεπεται ταυτοχρονα σε συνθημα.

Πολλοι από αυτους μας ταιριαζουν γαντι, φυσικα για την στιγμη, το τωρα. Το αυριο δεν εχει θεση στην εξισωση.
---------
-Όταν για να στεγανοποιησεις τις σχισμες στα πλακακια στο μπανιο χρησιμοποιεις σιλικονη, επιβεβαιωνεται η υποψια μου ότι δεν μπορει το ιδιο υλικο να είναι ταυτοχρονα και λυση για να μεγενθυνει γυναικα το στηθος της.

-Το δυνατο air-condition το καλοκαιρι το μονο θετικο που επιτυγχανει είναι να σκληραινει τις ρωγες των γυναικων, γλιτωνοντας εμας τους αντρες από τον επικειμενο πονοκεφαλο του να μπαινεις αποτομα από τους 40 βαθμους στους 20.

-Το καλοκαιρι είναι ισως η πιο υπερεκτιμημενη εποχητου χρονου. Εάν εξαιρεσεις τις ελαχιστες ουσιαστικα μερες που μπορει να εισαι σε μια ονειρικη παραλια (η σε μια με κουραδες που επιπλεουν) ο υπολοιπος καιρος προσεγγιζει την τιμωρια σου σε μια κολαση με βελζεβουληδες να χαμογελουν σαρδονια καθως εσυ καιγεσαι στη θερμικη μολυνση του συσσωρευμενου μπετον.


-Οι αφορισμοι που περιεχουν μια δοση σαρκασμου και αστικου ρεαλισμου είναι σαφως προτιμηταιοι μιας ακαταληπτης αισιοδοξιας. Διαβαζοντας τον εξαιρετικο Β.Χ στην Καθημερινη να λεει ότι “…στο τελος χανονται όλα. Όπως συμβαινει παντοτε όταν επιθυμουμε κατι παρα πολύ. Το συμπαν συνωμοτει για να το χασουμε…” θελω πραγματικα να τον αγκαλιασω που τριβει στη μουρη τις αναλαφρες αηδιες του Κοελο.

-Δεν εχω καταφερει ακομα να μαθω τι ξεχωριζει την μελαγχολια από την κουραση στο προσωπο μιας νεας ομορφης κοπελας στις 3 το πρωι. Δεν ξερω εάν η κουραση αφαιρει τη μασκα μιας λανθανουσας μελαγχολιας. Η πανεμορφη κοπελα στο Hoxton χθες το βραδυ με το χερι στο μαγουλο που τελικα γερνει το σωμα της στον καναπε παιρνοντας μια τετοια καμπυλη που μονο το γυναικειο σωμα μπορει να παρει με κανει να θελω να γυρω στο προσκεφαλι της και να της πω να μην στενοχωριεται…


Oπως λεει κι Ε. που την συναντησα εκει τυχαια μετα απο χρονια (η Αθηνα μπορει να ειναι ΚΑΙ μικρη), πρεπει να βρω μια εδρα...

14 Comments:

At Jun 18, 2007, 11:50:00 PM , Blogger gerasimos said...

Ενδιαφέρον αυτό με το air-condition...ομολογώ ότι είχε διαφύγει της προσοχής μου. ;-P

 
At Jun 19, 2007, 2:36:00 AM , Anonymous Anonymous said...

Sto tetarto sou sxolio kai aforismo tha antiparabalw kati pou diabasa apo kapoion pou den thymamai kai m'arese poly! " to na eisai yperaisiodoxos se kanei isws afelh, to na eisai omws kynikos de se kanei para mono kyniko!"

 
At Jun 19, 2007, 10:19:00 AM , Anonymous Anonymous said...

->Διαβαζοντας τον εξαιρετικο Β.Χ... θελω πραγματικα να τον αγκαλιασω που τριβει στη μουρη τις αναλαφρες αηδιες του Κοελο.

Κάνε τις αγκαλιές δύο - η μία από μένα.
;)
Καταπληκτική ατάκα!!! Έκοψα και κράτησα τη σελίδα.

Τις καλημέρες μου αγαπητό μπλογκόπαιδο! Καλώς ήρθες στα πάτρια εδάφη!

 
At Jun 19, 2007, 10:52:00 AM , Blogger Olyf said...

Στο Β.Χ. φάν κλούμπ αδέλφια κι εγώ!
ποιός είναι αλήθεια ο Β.Χ. και που πάει?
Σ έπιασε η πατριδομελαγχολία καφέ μου; Αχου, αυτές τις μέρες σκεφτόμουνα πώς τελικά μάλλον αλλο απο αυτο που νόμιζα τοσο καιρό εννουσε ο ποιητής όταν έλεγε "όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα κ.λ.π....."

 
At Jun 19, 2007, 11:32:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

Γερασιμε

Μα πως σου διαφευγουν τετοια πραγματα! Βγαζουν ματι! :)

Nευρονα

Σωστο κι αυτο!

Προτιμω τα μισογεματα απο τα μισοαδεια, απλως ο δευτερος αφορισμος συνωμοσιας ειναι σαφως ευφυιεστερος...

Μπιζελω
χαχαχ Ναι!
Σ ευχαριστω! Κοιτα ομως που δουλευουν ολοι και δεν εχω με ποιον να παω για μπανιο!

Ολυφ!

Ο καλος Βαγγελης Χατζηγιαννιδης.
Η πατριδομελαγχολια με επιασε χωρις να το περιμενω την κυριακη το βραδυ...
Τι εννοουσε λοιπον ο ποιητης;

 
At Jun 19, 2007, 2:52:00 PM , Anonymous Anonymous said...

χα! μάς έπιασε τις ίδες μέρες γιά διαφορετικούς λόγους βλέπω.
Σοβαρά τώρα, που να ξέρω τί εννούσε ο μεγάλος; για την υποκειμενικότητά μου μόνο μιλάω
Για το πώς πιά δεν τον εννοώ τον στιχο σαν την πληγη που απο τον τόπο σου σε διώχνει, αλλά για το αναπόφευκτο νά εισαι ό ίδιος μιά μεταφερόμενη πληγή οντας εσυ και ο τόπος σου.

σε ποιό αρθρο; γραψε μου το λίνκ ματαια το ψάχνω
Ολυφέϊρα

 
At Jun 19, 2007, 5:34:00 PM , Blogger οι σκιές μιλάν said...

Ουδέν ερεθιστικότερον από την κούραση στο πρόσωπο μιας γυναίκας (παλια ημεοδρόμια παροιμία :PΡΡ).

Η μελαγχολία είναι για να λαξέψεις μια αγκαλιά στο σχήμα της και να την κλείσεις εκεί. Για όσο...

 
At Jun 20, 2007, 11:17:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

Ολυφ!

μου αρεσε πολυ η παραλαγη σου!!!
Και δεν το ειχα σκεφτει.

Ηταν στο ενθετο Βιβλιο της Καθημερινης της Κυριακης. Μια παραγραφος...

Στρατη

Ξερεις πως μου αρεσουν οι σχετικες ημεροδρομιες παροιμιες!!!
Εξαλλου οταν το εγραφα η αληθεια ειναι οτι σκεφτομουν τις αληθινες-ψευτικες ιστοριες για σενα που εγραψες πριν λιγες βδομαδες...
Και τοτε την ειδα την προσκληση σου, ακομα δεν εχω σκεφτει κατι που να μου αρεσει να το γραψω...

Φιλια, να εισαι καλα!

 
At Jun 20, 2007, 7:57:00 PM , Blogger celsius33 said...

Υπέροχο κείμενο Identity :)

 
At Jun 20, 2007, 10:45:00 PM , Anonymous Anonymous said...

IC σε προτιμώ αδέσποτο για μας τους ριζωμένους χρόνια. Να είσαι η πέτρα που δεν χορταριάζει.

 
At Jun 22, 2007, 1:04:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

Απο Λονδινο

Κελσιε, σ ευχαριστω, φιλια.

Δωρα!
αδεσποτα ειναι και τα σκυλια, κι ολο περισσοτερο νιωθω σαν τον σκυλο,.
Θελω σπιτι

 
At Jun 22, 2007, 3:41:00 PM , Blogger Mogwai said...

κειμενο τρε-με-ρο

 
At Jun 22, 2007, 10:20:00 PM , Anonymous Anonymous said...

Μα, καλά, πότε πήγες στο Ελλάντα, πότε έφυγες... Ε, είσαι απίστευτος. Ήθελα να ξέρω, δεν κουράζεσαι ή απλά έχεις συνηθίσει. Ούτε ΓΓ του ΟΗΕ να ήσουνα!

Είσαι λίγο βυζοκεντρικός ή είναι η ιδέα μου;

(Αν ναι, γεια σου σύντροφε! :ΡΡΡΡΡ)

 
At Jun 23, 2007, 5:03:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

Mogwai

Σ ευχαριστω! Καλο κουραγιο με τους καυσωνες.

Exiled!

Ο τιραμολας εχω γινει φιλε...
Συντροφε, θα σε δω συντομα μου φαινεται!
Φιλια!!!

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home