I d e n t i t y C a f e

Identity Lost. 'The melancholy folklore of exile', an uncertain way to fight the arrogance of ignorance...

Monday, June 23, 2008

Αποχαιρετωντας το Μπαφαλο...(1/3)


Τι μ' εχει πιασει? Mερες σκεφτομαι το εντελως υποκειμενικο περασμα του χρονου, και παλι. Τι προλαβαινω σ'ενα τοπο, τι οχι.

Μπορει να φταιει και το προσφατο δειπνο αποφοιτησης απο την ειδικοτητα τις προαλλες, τυχαιες πραξεις καλοσυνης και εκπληξεις που επιφυλασσουν μεταξυ τους οι ανθρωποι. Οι οποιοι ενω ειναι αυθεντιες στο να δημιουργουν ασχημες εκπληξεις στους αλλους, προπαντως σ’αυτους που αγαπανε, καποιες φορες αντιθετα προς την ανθρωπινη φυση και εντροπια, η εκπληξη ειναι ευχαριστη... Απο ενα δυσκολο χαρακτηρα, που εκφραζεται φτωχα και με περισσεια προσπαθεια, ν’ακους απροσμενα λογια θερμα, πιστευτα μονο γιατι τα ματια συμφωνουν με τις λεξεις που βγαινουν απ'το στομα, με αφησε να προβληματιζομαι. Ευκολοτερα ομως ειναι τα καλα λογια στο τελος, ο φθηνος συναισθηματισμος των ανθρωπων, τους παρασερνει...

Ε, και? Μ’εκανε ομως ν’αναλογιστω σε γρηγορη κινηση τα χρονια που περασα διπλα στη Λιμνη στον αμερικανικο Βορρα, ποσες ευκαιριες εχασα να γνωρισω καλυτερα ορισμενους ανθρωπους στον περιγυρο μου, να ειμαι πιο ανεκτικος και δεκτικος μαζι τους... Σε ποσα αντισταθηκα...Τι να το κανεις τωρα, μια εκ των υστερων ηπιοτερη σταση μαλλον προδοτικη του κυριαρχου εαυτου μας ειναι!

Το μονο που απομενει ειναι η αγωνια να γυριζεις την πολη με μια αισθηση ενοχης, τραβωντας φωτογραφιες που ουτε εσυ ξερεις τι αντιπροσωπευουν, με την ψευδαισθηση οτι αποθανατιζεις καποιες απ’τις στιγμες που εχασες μες στην ως τωρα βιασυνη, ονειροποληση, η την προσμονη για κατι αλλο...στο στρεβλο ανθρωπινο μυαλο η ζωη ειναι αλλου!

boomp3.com

3 Comments:

At Jun 23, 2008, 6:47:00 PM , Blogger καλημέρα said...

Μπορείς να μελαγχολήσεις, μπορεί να πεις "δεν θα με αφήσω να χάσω καμιά στιγμή από δω και πέρα". Μπορείς να τα κάνεις και τα δυο επίσης. Μπορεί να τα ξεχάσεις και τα δυο μετά από λίγο καιρό. Ένα πράγμα θα έχει μείνει όμως. Τα λόγια που άκουσες και η αγάπη που εισέπραξες ήταν αληθινά. Ακόμη κι αν δεν το "χόρτασες" εντελώς έφτιαξες τελικά μια καλή επικοινωνία, κι επειδή η επικοινωνία θέλει δύο μέρη, μην νιώθεις ενοχές, πήρες όσα έδωσες -έστω και ασυνείδητα-, έδωσες όσα πήρες- κι ας μην το συνειδητοποιούσες πάντα. Το τότε παρόν σου, ακόμα και ερήμην σου, εκ του απτελέσματος καλά το έζησες...
Κι επειδή είμαι πολύυυ φλύαρη, ας σταματήσω εδώ.......

 
At Jun 23, 2008, 11:46:00 PM , Blogger paperflowers said...

Το παρελθόν κουβαλιέται καλύτερα χωρίς "αν" και "αν δεν"...
Αυτά ανήκουν στο μέλλον.
Άλλωστε ο χώρος μπορεί να γίνει κι αυτός υποκειμενικός, όπως ο χρόνος.

Καλή νέα αρχή λοιπόν :-)

 
At Jun 24, 2008, 6:44:00 PM , Blogger IdentityCafe said...

Ανασταζια

βρισκομαι στη light πλευρα...εχω μελαγχολησει για αλλα πολλα, μαλλον ως παρενθεση το παρεθεσα το κειμενο τονιζοντας ποσο επιρρεπης ειναι σε συναισθηματισμους ο ανθρωπος.

ειμαι σκεπτικος σε λογια που λεγονται τις τελευταιες στιγμες, ακομα κι οταν φαινονται εντελως αληθινα, παντοτε υπαρχει ενα λαμπακι μεσα μου που αναβοσβηνει, επανερχομαι στους συναισθηματισμους ανωθε που κανουν τους ανθρωπους υπερβολικους... (κι εγω πολλες φορες τα ιδια κανω!)

ναι, εχεις δικιο, οτι εγινε εγινε.


Πεηπερ
πω πω, πολυ δυσκολο αυτο να εξαλειψεις τα εαν , και εαν δεν...
Πολλες φορες συνειδητα με επαναφερω οταν παω προς τα κει...

χαχαχα σωστα! Η υποκειμενικοτητα του χωρου ειναι κατι που δεν το εχω παλεψει μεσα μου...

Σ ευχαριστω! παμε γι αλλα...

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home