Οι ανθρωποι που δεν ειναι εκει

Σε ενα απο τα ανοητα δειπνα που διοργανωνονται απο το τμημα μας βρισκομαστε ολοι μαζεμενοι σε καλο εστιατοριο του Μπαφαλο...
Σε τετοιες συναντησεις η προσοχη μου ειναι αντιστροφως αναλογη του αριθμου των καλεσμενων στο τραπεζι, τα θεματα συζητησης επιπεδα οσο ενα λαστιχο αυτοκινητου που υπεστει βιασμο απο ταβανοπροκα και τα προσωπα με παγωμενα χαμογελα χαριεντιζονται ασκοπως επιβεβαιωνοντας την αβασταχτη ελαφροτητα της υπαρξης.
Το μαρτυριο διακοπτεται καθε τοσο απο μια καλλιγραμμη αερινη μακρυμαλλουσα κοπελα που εχει αναλαβει το τραπεζι μας. Ωσπου μετα την τριτη προμεναδα της, ο διπλανος μου απηυδυσμενος απο την ως τωρα ζωη του, βγαζει την βερα απο το δαχτυλο του, την καταπινει με ενα υποκωφο γκλουπ και σηκωνεται σχεδον μαζι με το τραπεζομαντηλο κατευθυνομενος υπνωτισμενα προς το μερος της...

-------------------

Οι σοφιστειες και τα διατυπωμενα αποφθεγματα απο τα χειλη η την πενα διαφορων "σημαντικων" προσωπων στην παραλογη ανθρωπινη ιστορια, που γινονται τελικα συνθηματα σε πατους απο καπακια μπουκαλιων, σε καλοκαιρινα μπλουζακια, αναρτημενα σε ποστερ, σε λευκους τοιχους επιχειρησεων και γραφειων, αυτοκολητα στον προφυλακτηρα αυτοκινητων, δεν εκφραζουν εν τελη παρα τη χυδαιοτητα, την κοινοτυπια της ανθρωπινης φυσης και την υπερηφανεια της αντιπροσωπευτικοτητας ενος μαλλον φλεγομενου ηλιθιου που γυριζει σε κυκλους αλαλαζοντας χωρις φωνη.

-------------------

Τι αποδοση εχει μια δεκαχρονη "επενδυση" που αποκαλυπτεται απροσμενα αλλα ανορθοδοξα? Ειναι η ερωτηση που με βασανιζει προσφατως. Κατα ποσον η ενοχη και η ανησυχια ειναι πραγματι απο τα πιο αχρηστα συναισθηματα διοτι δεν μπορεις να κανεις τιποτε γι αυτα πλεον?

ΥΓ1 Η ανακαλυψη του καλοκαιριου. Ο συγγραφεας Javier Marías. Επερχεται ποστ αφιερωμα μιας και τα βιβλια του εχουν μεταφραστει σε 40 γλωσσες, διατηρει εβδομαδιαια στηλη σε εφημεριδα καθως και το δικο του μπλογκ, εχει πουλησει πανω απο 5 εκατομμυρια βιβλια και τον προτασουν για το Νομπελ σε σχεδον ετησια βαση. Μετα τον λατινοαμερικανο Ρομπερτο Μπολανιο, ενας αλλος Ισπανος ιδιοφυια, οπου η καθαροτητα της κρυσταλλινης σκεψης του αποτυπωνεται στο χαρτι ωσαν ενος μη-κοινου θνητου, προς στιγμην αναρωτιεσαι για την υπαρξη ανωτερων οντων τελικα. Συναρπαστικος...

ΥΓ2 Μπλογκ του Καλοκαιριου: David Byrne! Ναι, ακριβως, ο εγκεφαλος των Talking Heads διατηρει το δικο του ιστολογιο που δεν θα μπορουσε παρα να ειναι ενδιαφερον...

Εις υγειαν.