I d e n t i t y C a f e

Identity Lost. 'The melancholy folklore of exile', an uncertain way to fight the arrogance of ignorance...

Sunday, March 15, 2009

My lucky number


(1) "Things that - just - are not enough"

Τα προσωπα λαμπουν, κι οι δυο στροβιλλιζονται στον χωρο. Η' ισως να ειναι ακινητοι αλλα παρ'ολ'αυτα ζαλιζονται. Δεν εχει σημασια. Η απωλεια της ισορροπιας ειναι εμφανης.


- 'Εχει περασει καιρος απο την τελευταια φορα' της λεει.

- 'Δεν το αισθανομαι'.
Τον αγγιζει στο προσωπο.

Στην Klauzal ter περπαταει μονος του, ηχοι απο τακουνια και πνιχτες φωνες ενιοτε ακουγονται απο τα σοκακια. Στελνει μηνυμα στον Φ.

- 'Ειναι χαζο αλλα ανεξελεγκτο που ακομα με ελκυει τοσο η Π'
- 'Τι περιεργο! Κι η Π. μολις αυτο μου ειπε για σενα!' διαβαζει στην οθονη.

Βγαινοντας απο την σκοτεινη Dob utca στο ανοιγμα της Madach ter, κοντοστεκεται, εμπρος του τα φωτα στη Citadella που λουζουν την Νικη πανω στο λοφο του Gellert τωρα σβηνουν. 2 το πρωι.

Σκεφτεται οτι καποια πραγματα ανεξαρτητως της ερμηνειας τους απλως δεν ειναι αρκετα να σε κατευνασουν.
Σηκωνει το χερι στο ταξι που περναει μπροστα του στην αδεια λεοφωρο...

(2). "Κριτηρια"

Στο 'Μερλιν' η μουσικη στη διαπασων, χοντρος σουηδος dj παιζει καποια βιομηχανικη εκδοση ηλεκτρονικης μουσικης με ψυχεδελικα βιντεο στους τοιχους. Που ειναι οι καλες μερες του breakbeat ξεβιδωματος στο Corvin?

Ετοιμαζεται να φυγει αλλα κοιταει τις τεσσερις ομορφες (what's new in Budapest?) γυναικες διπλα του, σε διπλετες. Τις παρατηρει με προσοχη και σκεφτεται με τι κριτηρια θα αποφασιζε να παει να μιλησει σε μια απο αυτες τις αγνωστες. Εντελως πλασματικες αβασιμες εγκεφαλικες διαδικασιες. Τον διασκεδαζει η αγνοια του σε βαθμο συγχυσης.

(3). "Η Γιορτη"

Ο θιασος απο κοινου αποφασισε να σταματησει το αλκοολ για ενα μηνα. 'Υγειινη ζωη'! Διακηρυσουν στο υπογειο μπαρ του θεατρου οι ηθοποιοι καθως καπνιζουν σαν φουγαρα, κι ο Α. σε μια γωνια με τη μαριχουανα του, να συνηγορει. 'Να καθαρισει το συστημα!' Αργοτερα πανω στη σκηνη, λιγο πριν το χειροκροτημα, ο Δ. πεφτει κατω με σπασμους. Σκεφτομαι, κανεις δεν τους ειδοποιησε για το επερχομενο Delirium Tremens...
Καθε σχεδιο ειναι καταδικασμενο να ακολουθησει μια αλλη πορεια απο την προβλεπομενη. Σιγα τα νεα.

(4). "Constitution/Alkotmany/Συνταγμα"

Το τηλεφωνο του Φ. χτυπαει καθως περπαταμε υπο σιχαμερο ψιλοβροχο προς το Jelen.
Θα συναντησει αυριο τον Π. μετα το υποτιθεμενο nervous breakdown του και τ'απιστευτα χρεη που αφηνε γυρω του κοροιδευοντας τον κοσμο, living grand με τα λεφτα των αλλων.
Τον καταβροχθησε το μαυρο σκοταδι για κανα διμηνο, περιπου τοσο παιρνει να καταπιει κανεις τις ενοχες του τη σημερον ημερα. Η μανιοκαταθλιψη ως συγχωροχαρτι. Η πετσα παντως χοντρη, για τι σκατα Δαρβινικη εξελικτικη πορεια και φυλογενεση μιλαμε!

- 'Α, ο Π. ηταν?'
- 'Ναι, θελει να βρεθουμε αυριο'.

- 'Επιστρεφει στη προτερη ζωη του?'
- 'Ας πουμε καλυτερα οτι επιστρεφει στη Βουδαπεστη, απο τις γατες και την απομονωση με τη μανα του. Μην το παμε μακρυα'.

Νευρικο υστερικο γελιο υποκαθιστα τη συνειδηση για ολιγον.

1 Comments:

At Mar 17, 2009, 9:19:00 PM , Anonymous Anonymous said...

Το (3) λάμπει σε μια ονειρική παραδοξότητα. Ωραία, φίλε.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home