My lucky number, cont.
(5) Follie-a-deux
Ισως η στιγμη που ερωτευεται κανεις με οτι αμεσα επακολουθει αποτελουν απο τις πιο ευθραυστες στιγμες της υπαρξης. Απο τη μια, το συναισθημα ειναι αφορητα καταπιεστικο, απο την αλλη υπερδιεγερτικο, υπερβατικο με οτι παρανορμαλ κι αν σημαινει για τον καθενα αυτο. Βεβαια, σχεδον αποκλειστικα, η αμοιβαιοτητα κι ο συγχρωτισμος σε μια τετοια παρανοικη διαδικασια εκλειπουν, η τραμπαλα σπανια ισορροπει, οι ρολοι εναλασσονται με τη μνημη να καταγραφει ελλειπτικα και συμφεροντολογικα. Κι ως επι το πλειστον η αδυναμια αυτοδιαχειρησης της εκθεσης, αυτοελεγχου και κυριως προσεκτικου χειρισμου του αλλου που υποφερει αδικως ειναι τοσο μπαναλ επαναλαμβανομενη που καθιστα την ολη πραξη 'συσιφεια'.
Μεγαλε Συσιφε , αγαπημενε μυθικε ηρωα...
4 Comments:
έγραψες αυτό έχω να πω, απόψε είμαστε όλοι Σίσυφοι λοιπόν :)
:) :) thanks my friend!
Sisyphus
Τα είπες σωστά, σαν κάποιος που ξέρει καλά από βράχο στην ανηφόρα!
χαχαχαχα! Πολυ καλο!!!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home