Ρομμερκραις Σουντ

Διαβαζω το προγραμμα του Φεστιβαλ Θεσσαλονικης. Απο τα απαντα των αδερφων Dardennes μεχρι ουγγρικο πειραματικο κινηματογραφο απο τη δεκαετια του '60 στα στουντιο Μπελα Μπαλαζ. Εντυπωσιακο ομολογουμενως.
Καταφερνω και βρισκομαι παντα εκτος ελλαδας οταν καθε χρονο δινω φρουδες υποσχεσεις στον εαυτο μου, 'τον επομενο νοεμβρη στη Θεσσαλονικη'. Ας ειναι.

--------

Σε 'second hand bookstore' στην παλια πολη της Χαιδελβεργης χαζευω. Καθως απομακρυνομαι, παρατηρω εναν ηλικιωμενο, εχουν κατι οι κινησεις και οι τροποι του καθως τριγυριζει και ξεφυλλιζει ενα βιβλιο που με κανει σιγουρο οτι θα το κλεψει. Απομακρυνομαι λιγο και κοιταω απο αποσταση. Πανω απο 60, τα ρουχα του δεν τον κανουν για φτωχο. Πραγματι, μετα απο ενα λεπτο που τον αισθανομαι αναποφασιστο και νευρικο, βουταει το βιβλιο και το ριχνει στην τσαντα του καθως περιστρεφεται γυρω απο τον εαυτο του. Προσπαθω να δω το βλεμμα του, ειμαι μακρυα, εχει νυχτωσει. Απομακρυνεται απο το βιβλιοπωλειο με ταχυ βημα. Γυριζω το βλεμμα μου, συνεχιζω το δρομο μου...

----------

Ασχημα νεα απο φιλο στη Βουδαπεστη. Ο παραδοξος συνδυασμος του ποσο ταυτοχρονα ανθεκτικη αλλα και ευαλωτη ειναι η ανθρωπινη φυση παντοτε με συγκλονιζει... Ισως να εντεινεται αυτο το συναισθημα απο τις ακροτητες που βλεπει κανεις στο ιατρικο επαγγελμα... Σκληρες δοκιμασιες στο ανθρωπινο σωμα που ομως αντεχει ενω επρεπε να το ειχαν καταβαλει κι αποτελειωσει προ πολλου... αλλα ξαφνικα τυχαια μικροσκοπικα γεγονοτα που προκαλουν ανεπανορθωτη ζημια... Στιγμες που το γελοιο στερεοτυπο του Carpe Diem ειναι η μονη παρηγορια.