I d e n t i t y C a f e

Identity Lost. 'The melancholy folklore of exile', an uncertain way to fight the arrogance of ignorance...

Sunday, July 06, 2008

Ημερολογια Καταστρωματος, Σηατλ

Εκτη ημερα, Σηατλ.

Αφορμη εψαχνα. "Τα ημερολογια καταστρωματος" ηταν απο τις ελληνικες ταινιες που μου ειχαν κανει μεγαλη εντυπωση εδω και χρονια, ο προσεκτικος τροπος που προσεγγισαν τον Σεφερη ειχε μια τρυφερoτητα χωρις ευτυχως ιερολογιες και πομπωδη τονο...

Τα ημερολογια οδοστρωματος των τελευταιων ημερων μεταβληθηκαν λοιπον σημερα μιας και μετα απο 2708 χμ δρομου ολοκληρωσα το οδοιπορικο στη δυτικη ακτη φτανοντας στο Σηατλ μεσω ενος φερρυ-μποουτ...
Μετα απο πρωινο και βολτα στο Πορτλαντ κατευθυνθηκα βορεια και πλησιαζοντας στην Ολυμπια της Ουασινγκτον (της πολιτειας φυσικα) αντι να συνεχισω στον αυτοκινητοδρομο 5 τραβηξα δυτικα στην χερσονησο Ολυμπικ. Hθελα να περασω απο πιο στενους δρομους μες στο δασος και να δω πως η θαλασσα κοβει τη στερια κανοντας μακροστενα φιορδ επι χιλιομετρα... Η ιδεα να περασω απο το Bainbridge Island απεναντι στο Σηατλ με πλοιο ηταν σαφως προτιμηταια στο μυαλο μου...

Αυριο τελευταια μερα στην Αμερικη θα την περασω κανοντας βολτες στην ομορφη βορειοδυτικη πολη της καφεινης, εχουν περασει κοντα δυο χρονια απο τοτε που ημουν ξανα εδω...

Να σκεφτω με τι θα κλεισω τον κυκλο αυτο που αρχισε απο την εποχη της Ουγγαριας με τις προετοιμασιες για εξετασεις, την πρωτη επαφη με τις Ηνωμενες Πολιτειες στην Τζωρτζια και την αργοτερα -οδυνηρη- αποφαση ν'αφησω εναν κοσμο που αγαπουσα στην κεντρικη ευρωπη για μια επενδυση σ' ενα 'καλυτερο' μελλον. Εξιμηση χρονια μετα, το μελλον αυτο βρισκεται σε αναμονη, ακομα δεν εχω βρει αυτο που ψαχνω, ετσι λοιπον ας επικεντρωθω καλυτερα στο τωρα...


Δεν φαινεται καλα στην ευκρινεια της φωτογραφιας -για να χωρεσει εδω- αλλα υποτιθεται πως το κοκκινο αυτοκινητο κανει κοντραστ. Μπραβο το παιδι. Σχαρτηρια.

Απο το φερρυ, το skyline του Σηατλ, εκ μακροθεν ακομα.


Πλησιαζοντας...

Με την Hapag-Lloyd εχω πεταξει, τωρα μαθαινω πως μπορω και να μπαρκαρω αν θελω...


Seoul Express...


Δεν μοιαζουν σαν τεραστια πτηνα?


Εξωτικα πτηνα στο λιμανι...

3 Comments:

At Jul 6, 2008, 7:34:00 PM , Anonymous Anonymous said...

Exairetikh idea to odoiporiko san finale tou "american dream"..Isws ena istato egxeirhma symfiliwshs, den nomizeis? Niothw kapws perierga pou 32xronia symbiwshs ths idia hpeirou teleiwnoun, etsi kai alliws omws, ola dromos einai!

Neurwnas

 
At Jul 7, 2008, 1:31:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

Φιλε, συνοδοιπορε των τελευταιων 17 χρονων :):):) εφτασε η ωρα ν'αλλαξουμε ηπειρους :), περιεργο μου φαινεται κι εμενα, νομιζω ειμαστε τυχεροι που μοιραστηκαμε τοσα σημαντικα σταδια της ζωης μας παρεα...
ελαχιστοι ανθρωποι εχουν τη χαρα να κανουν τοσα βηματα παρεα μ' εναν αδερφικο φιλο...

ναι, νομιζω εχω συμφιλιωθει με την αμερικη, πιο ευκολα ομως συμφιλιωνεσαι οταν ο κυβος ερριφθει...

ολα ειναι δρομος

 
At Jul 9, 2008, 12:05:00 AM , Blogger butterfly said...

Αν κι αισθάνομαι έως και άσχημα που γράφω σχόλιο εδώ, μετά από τα τόσο τρυφερά δύο δικά σας, το κάνω για να πω ότι οι φωτό αυτού του ποστ είναι εξαιρετικές (ίσως είναι που έχω αδυναμία στα λιμάνια). Επίσης, είναι πολύ πιθανόν να σου αρέσει το Αμβούργο, όταν με το καλό ξαναγυρίσεις στην Ευρώπη. Υποθέτω και το Ρότερνταμ, αλλά εκεί δεν έχω πάει:)

Καταλαβαίνω λοιπόν ότι από το ταξίδι γέμισαν τα μάτια και η καρδιά, οπότε υποθέτω όλα καλά να πάνε-γιατί όχι;

Χαιρετώ.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home