Οι πιο ενδιαφερουσες ταινιες του '07

Καθυστερημενα μεν, αλλα προς τι η βιασυνη?
Σημειωνω τις ταινιες που μου εκαναν τη μεγαλυτερη εντυπωση τη χρονια που περασε.
Καποιες απο αυτες θα επιζησουν τη φθορα του χρονου...

Κατα την αποψη του ιστολογιου οι πιο ενδιαφερουσες ταινιες του 2007.

• "The Banishment" (Izgnanie / Η Αποξενωση), του Andrei Zvyagintsev (Russia): Απλως αριστουργημα. Συγκλονιστικη απο καθε αποψη. Σε 10 χρονια θα την εχουν στα canon films...

• "4 months, 3 weeks and 2 nights" (4 luni, 3 saptamani si 2 zile), του Cristian Mungiu (Romania): Συναγωνιζεται την Αποξενωση ως η καλυτερη ταινια της χρονιας, σιγουρα αποδειξη του πως μπορεις να γυρισεις σχεδον την Τελειοτητα μ'ελαχιστα χρηματα. Με backgound το αρρωστο δικτατορικο καθεστως του Τσαουσεσκου μια ταινια που σπαει κοκκαλα με τα οριακα διλημματα και τις δυσκολιες που βρισκεται αντιμετωπη μια νεα κοπελα υπο συνεχη πιεση παρα την ωριμοτητα και την δυναμη που την διακατεχει.

• "No Country for Old Men", των Ethan & Joel Cohen (USA). Η δυνατοτερη ταινια των Κοεν εδω και χρονια. Αν ηταν ετσι ο αμερικανικος κινηματογραφος, ως χωρα θα προκαλουσε πολυ μεγαλυτερη συμπαθεια. Ο Bardem ως η απολυτη μανια καταστροφης, παρομοιαζεται και με πανουκλα! Η παραλληλη ιστορια της ηρεμης δυναμης που λεγεται Τομμυ Λι Τζοουνς ισοσταθμιζει το φιλμ μαγικα.
  

• "Once", του John Carney (Ireland). Η μουσικη ταινια της γενιας μας. Εντελως αυθεντικη, ειλικρινης, η πιο feel good ταινια που ειδα φετος με τις ενδορφινες στα ουρανια. Δεν υπαρχει περιπτωση να μην νιωσεις απολυτη ευφορια με την εξοδο απο την αιθουσα.

• "Michael Clayton" του Tony Gilroy (USA). Ξανα, ενα μικρο διαμαντι, με τον Κλουνυ σε ρολο γαντι. Πλεον οι επιλογες του εγγυηση για την ποιοτητα της ταινιας...

• "Eastern Promises"του David Cronenberg (Canada, UK). Κι ομως ο Κρονεμμπεργκ εκανε δευτερη πραγματικα καλη ταινια στη σειρα! Ειναι που βρηκε τη μουσα του, τον Μορτενσεν, ολα τα λεφτα στο φιλμ αυτο.

• "Lust, Caution" (Se, Jie) του Ang Lee (China). Μεγαλος τεχνιτης και storryteller. Την ταινια τη λατρεψα. Ο αισθησιασμος κι η ευαισθησια των μεγαλων σκηνοθετων απο την Ασια ειναι αλλης κατηγοριας.

• "Zidane, a 21st century portrait" των Douglas Gordon και Philippe Pareno (France). Ταινια ελεγεια στον Ζινταν αλλα με ενα τροπο που δεν το εχει επαναλαβει κανεις. Σε ενενηνταλεπτο πραγματικο αγωνα, καμερες απο παντου τραβανε μονο τον Ζινταν σε οτιδηποτε κανει. Ακομα κι οταν η μπαλα παιζεται αλλου. Unexpectedly sublime... Με μουσικη των Mogwai. Φυσικα σκοραρει και παιρνει και κοκκινη καρτα.

• "Before the Devil Knows, You're Dead", του Sydney Lumet (USA). O 84 ετων Λιουμετ γυριζει ταινια χαρακτηρων με τετοια διαυγεια και μπριο που θα τη ζηλευε 20αρης. Απολαυστικη.
  

• "Atonement" του Joe Wright (UK). Πηγα στον κινηματογραφο χωρις να προσμενω κατι. Με αγγιξε γιατι με επεισε η χημεια του McAvoy και της Knightley και τα βιβλια του Μακ Γιουαν αποτελουν παντοτε βαση για ξεχωριστες ταινιες.
  

• "12:08 East of Bucharest" του Corneliu Porumboiu (Romania). Η χρυση εποχη του Ρουμανικου Κινηματογραφου ειναι εδω. Μαυρη κωμωδια με τα ολα της.
  

• "Gucha! Distant Trumpet" (Guca!) του Dusan Milic (Serbia). Η ταινια που ΔΕΝ μπορει να γυρισει ο Κουστουριτσα εδω και 10+ χρονια... Βαλκανικη τρελα.
  

• "First Snow" του Mark Fergus (USA). O Guy Pearce εκπληκτικος. Η μονη ελαφρως μεταφυσικη ταινια που δεν με ειχε ενοχλησει, αντιθετως μ'εκανε και την σκεφτομουν μερες.
  

• "Red Road" της Andrea Arnold (Scotland). Αριστοτεχνικο ντεμπουτο ατμοσφαιρικα γυρισμενο με την αυτοπεποιθηση ενος βετερανου. Επιτελους μια γυναικα σκηνοθετης. Αναμενω την επομενη ταινια της.
  

• "After the wedding" (Εfter bryllupet) της Susanne Bier (Denmark). Μετα την τριτη προβολη, καπως ησυχασα. Για ταινιες σαν κι αυτες αγαπαω το σινεμα οσο τιποτε αλλο.