I d e n t i t y C a f e

Identity Lost. 'The melancholy folklore of exile', an uncertain way to fight the arrogance of ignorance...

Saturday, September 08, 2007

The Banishment. Toronto Film Festival

Μολις εχω ζησει μια μοναδικη κινηματογραφικη εμπειρια. Κατι που διαπερναει το σινεμα, κατι εκπληκτικο.

Νομιζα οτι τιποτε δεν θα μπορουσε να ξεπερασει τη χθεσινη ημερα, οπου ειδα την προβολη του νεου φιλμ του Μπελα Ταρρ, Τον Ανθρωπο απο το Λονδινο. Το Ταρρικο συμπαν παρον, με τον σκηνοθετη επι σκηνης, μετα την ταινια να τον ρωταω πραγματα που με εχουν αγγιξει στις ταινιες του, ενας προσιτος ανθρωπος αλλα με πληρη επιγνωση οτι ειναι μοναδικος δημιουργος. Το να μου υπογραψει το εισητηριο μου μου φανηκε χαζο, αλλα παρ ολα αυτα το εκανα, λεγοντας του οτι εζησα στην πολη που γεννηθηκε εξι χρονια και πρωτη φορα ακουσα γι αυτον εκει οταν η τοτε κοπελα μου μολις ειχε δει εκστασιασμενη το Σαταν-Τανγκο μετα απο επταμισαωρη προβολη στο ΑπολλοΜοζι...

Αλλα ξεφευγω. Αυτο που πραγματικα συνεβει σημερα ειναι παραληρηματικο. Παρακολουθησα τη νεα ταινια του Zvyagintsev, το The Banishment... Η ταινια ειναι απλως τελεια. Τελειοτητα. Δεν θυμαμαι ποτε ειχα να ριγησω σε μια παρασταση αλλοτε... Βγηκα απο τον κινηματογραφο χαμενος, περιπλανομενος επι μισαωρο στους δρομους του Τοροντο σαν υπνοβατης, τα χερια μου ετρεμαν. Πραγματικα, δεν το γραφω για να το γραψω απλως η να παραστησω κατι, χρειαζομαι ομως να εκφρασω πως ενας κοσμος μπορει να περιγραφει με τοσες διαφορετικες ματιες και μεθοδους, και πως ορισμενοι ανθρωποι ειναι τοσο προικισμενοι και διορατικοι... Σε δυομιση ωρες ο σκηνοθετης της Επιστροφης (που ειναι επισης συγκλονιστικο) καταφερε να μου τριξει τα θεμελια, να με κανει να παρακολουθω τις εικονες εκστατικα...δεν γινεται, οι λεξεις δεν ειναι αρκετες. Τα εχω χαμενα. Οταν ερχεσαι σε επαφη με αριστουργημα δεν μπορεις να το περιγραψεις. Μονο να το νιωσεις. Αναρωτιεμαι αν μολις η δευτερη ταινια του αποτελει τετοιο κινηματογραφικο σταθμο τι αλλο του μενει να κανει...
Ισως να χαθει. Η ταινια αυτη θα μεινει για παντα.

6 Comments:

At Sep 8, 2007, 7:31:00 PM , Anonymous Anonymous said...

"Βγηκα απο τον κινηματογραφο χαμενος, περιπλανομενος επι μισαωρο στους δρομους του Τοροντο σαν υπνοβατης, τα χερια μου ετρεμαν"

kala, synelthe.

 
At Sep 9, 2007, 12:09:00 PM , Blogger neutrino said...

ζηλευω, και ηδη απο το προηγουμενο ποστ τριγυριζω στο site του Φεστιβαλ και ξεροσταλιαζω μπροστα στους τιτλους..
ειχα ακουσει πολλα λογια για την ταινια ηδη απο τη Βενετια, αλλα αυτα που λες (και κυριως ο ενθουσιωδης και συναισθηματικος τροπος που τα λες) με καθηλωσαν πιο πολυ απ'οτιδηποτε και με κανουν να την περιμενω με ακομα μεγαλυτερη αγωνια.

και πολυ χαρηκα για σενα με τον Ταρρ! θα πρεπει να ηταν κορυφαια στιγμη! ! ! (φανταζομαι ποσο συγκολινιστικος πρεπε να ειναι ο Ζβιανγκίτσεφ για να μπει η συναντηση με τον Μπελα σε δευτερη μοιρα!).
Περιμενουμνε με αγωνια κι αλλα bits and bites απο το φεστιβαλ. :)

 
At Sep 9, 2007, 3:05:00 PM , Anonymous Anonymous said...

Το έχω πάθει περίπου έτσι μέ θεατρική παράσταση και νόμιζα ότι έφταιγε που ήταν Άμλετ κατάματος.
Έχεις ένα τρόπο νά ενθουσιάζεσαι πολύ στρογγυλό μιά φορά! Είναι κολλητική τόση χαρά και εις άλλα τετοια υγιή ντελίρια!

 
At Sep 9, 2007, 9:17:00 PM , Blogger Μαρω_Κ said...

Θυμάμαι όταν πήγα να δω την Επιστροφή. Μπήκα στο σινεμά ανυποψίαστη και βγήκα έτσι ακριβώς όπως το περιγράφεις.
Αν αυτή είναι ακόμα καλύτερη τότε υποκλίνομαι σε κάποιον που ξέρει να κάνει κινηματογράφο πανανθρώπινο.

ΥΣ: Ζηλέυω φριχτά , αλλά σου εύχομαι να περνάς εξαιρετικά.
Φιλιά

 
At Sep 10, 2007, 11:28:00 AM , Anonymous Anonymous said...

Ξέρεις ότι χτύπησες φλέβα με τον Ζβαγκνίτσεφ. Με έχεις φτιάξει απίστευτα με την μη περιγραφή. Ωχ, τι μας περιμένει...

 
At Sep 11, 2007, 2:26:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

αγνωστε (γιατι?)

ετσι αισθανθηκα! Οπως ακριβως το εγραψα, μιας και το ποστ ηταν εντος της ωρας μετα το φιλμ... δεν καταλαβαινω γιατι εχεις καποιο προβλημα με αυτο!

Νετρινα, καλα! θα ειχες σαλταρει αν ησουν τοροντο. Μονο αυτο σου λεω!

Ολυφ!
Ναι Ναι! Ρε γαμωτο αφου ετσι ειναι αυτα! Γιατι δηλαδη να μην εκφρασω το ποσο συγκλονιστικο ηταν κατι...
Αυτες ειναι στιγμες ευτυχιας!

Μαρω
Σ ευχαριστω! Κι ομως! Καταφερε κι εκανε νομιζω εργο δυνατοτερο της επιστροφης. Με εχει στοιχειωσει εντελως!!!
Και μουσικη απο Αρβο Πααρτ!!!ολα τα λεφτα!!!

Εξαιλντ
Θα παθεις σοκ με την ταινια. Φαντασου πηγα προετοιμασμενος οτι θα ειναι γερη και εφυγα in pieces με το ποσο αρτια ταινια εκανε το Ρωσακι...και ειναι τοσο μικρος ο π...ς!!!

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home