I d e n t i t y C a f e

Identity Lost. 'The melancholy folklore of exile', an uncertain way to fight the arrogance of ignorance...

Sunday, September 30, 2007

Bande à part


Θελω κι εγω να τρεξω στους οροφους και διαδρομους του Λουβρου σε λιγοτερο απο 9 λεπτα και 43 δευτερολεπτα. Απαρτιζοντας ενα αναλογο τριο, φεροντας στο μυαλο μου διαφορες παραλαγες και επιλογες προσωπων, καποια απο τα σωματα δεν εχουν ακομα προσωπα.

Αυτες τις μερες μου ερχοταν στο μυαλο πολλες φορες αυτη η φορτισμενη εικονα της ασταθους τριαδας... Bande
à part.
Η ενταση στα νεανικα προσωπα, η δυνατοτητα να τα κανεις ολα λιμπα, ενα παθος πισω απο τα ματια.

Αρθρωνοντας το, εγινε απο τις αγαπημενες μου εκφρασεις. Εκφραζει αυτο που θα ηθελα να κανω περισσοτερο απο οτιδηποτε αλλο αυτη τη στιγμη της ζωης μου.

Bande
à part ειναι και το ονομα μιας τρελης μεταμεσονυκτιας εκπομπης στο γαλλοφωνο κεμπεκουα ραδιοφωνο του Τοροντο (και αλλου στον καναδα). Οποτε ακουω απο την παρουσιαστρια να αναγγελει την εκπομπη " ...ici, c' est Bande à part..." καπως γεμιζει το στηθος μου αλλιως, δεν με χωραει ο τοπος.

Εχθες ειχαν στο Μπαφαλο ενα μικρο αφιερωμα στη γαλλικη νουβελ βαγγ, και εδειξαν φυσικα και την ταινια του Γκονταρ. Εντυπωσιακα ακομη μια φορα, σε μια πολη του εκατομμυριου, ελαχιστοι επελεξαν να δουν ενα αριστουργημα πριν βγουν εξω για το ποτο τους η οτιδηποτε αλλο. Πλεον εχει παψει να με θλιβει τετοια καταντια, ας ειναι, προτιμω να βρισκομαι απο τη μερια του
faire bande à part...

Παρακολουθωντας τη σκηνη στο μπαρ με το ενα λεπτο σιγης, και μετα τον απιστευτο, σαλεμενο χορο στη μεση του ντουμανιασμενου μπιστρο, με την Αννα Καρινα στο κεντρο να λικνιζεται, σχεδον με επιασε ιλιγγος με την δυναμη της εικονας, μια ταση να διακτινιστω σ'αλλη γη σ'αλλα μερη. (γι'αυτο τι κριμα, παντου περισσευεις, ...δεν χωρας πουθενα...)

Ο ηχος απο το τρεχαλητο στους διαδρομους του Λουβρου ακομα δονει στ' αυτια μου. Ελπιζω σε λιγες εβδομαδες, στο Παρισι να καταρριψω το ρεκορ...


ΥΓ. Η ταινια ειναι ενα ονειρο οταν την βλεπεις στη μεγαλη οθονη. Τι κι αν την εχω στη συλλογη μου, ειναι αλλιως παρακολουθωντας την θρωσκοντας ανω...





(40 χρονια αργοτερα, στο The dreamers...)

6 Comments:

At Sep 30, 2007, 9:51:00 AM , Blogger gerasimos said...

Aν μιλάς για κατάντια στο Μπάφαλο, που να ήσουν στη Θεσσαλονίκη με τους δρόμους γεμάτους πόστερ με ελαφρολαϊκές φάτσες που θα κοσμήσουν και φέτος τις πίστες της πόλης και παραστάσεις (υπό την αιγίδα της Νομαρχίας και του cult αλλά και ισοπεδωμένου πολιτιστικά νομάρχη Ψωμιάδη) με τον Κώστα Πρέκα όλο το καλοκαίρι.

 
At Oct 1, 2007, 6:32:00 PM , Blogger IdentityCafe said...

nai, eides, ta exw xehasei ol ayta... Edw exei pragmata polla na kaneis aplws elaxistoi anthrwpoi phgainoun...

 
At Oct 1, 2007, 6:43:00 PM , Blogger DREAM ON FUCKERS said...

...Θέλω κι εγώ να τρέξω στο Λούβρο.
Να καθίσω κάτω από την Νίκη, για λίγο. Να της χαιδέψω τα πόδια. Να ρίξω ένα δάκρυ στη προσωπική λίμνη που έχω αφήσει εκεί.

Καλό χειμώνα IC
φιλί, το κορίτσι-ρομπότ

 
At Oct 2, 2007, 7:37:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

Και γιατι λοιπον δεν τρεχεις?
εγω θα το κανω παντως!

πως σε αφησαν να εχεις προσωπικη λιμνη εκει? :)

μη μου λες για χειμωνες...μ αρεσει τι κρυο αλλα εδω στα μπαφαλα το παρακανει!
Επισης παντως! ανταποδιδω

 
At Oct 4, 2007, 9:39:00 PM , Blogger DREAM ON FUCKERS said...

δεν με άφησε κανείς μπήκα νύχτα μόνη μου.

ok, όχι χειμώνες, καθόλου χειμώνες. μόνο ήλιους, στα μάτια μας.

:)

υ.γ. kontoll, ε? ευχαριστούμε για το tip.
μήπως είδες την τελευταία ταινία του σον πεν, γιατί γράφω κάτι γι αυτόν?

το κορίτσι - ρομπότ

 
At Oct 4, 2007, 9:39:00 PM , Blogger DREAM ON FUCKERS said...

This comment has been removed by the author.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home