Coup de grace

Κατεβαινω απο το σπιτι χαραματα. Δυνατοι ανεμοι. Ξημερωματα της περασμενης παρασκευης μπαινω στο ταξι που θα με πηγαινε στο αεροδρομιο κυλωντας στην αδεια Αθηνα. Ο οδηγος, ενας νεος που ηξερε να μιλαει και να σκεφτεται μου πιανει συζητηση. Καποια στιγμη μου λεει "κοιτα να δεις ποσες πυρκαγιες θα εχουμε το σαββατοκυριακο...". Εκανα οτι δεν τον ακουσα, δεν ηθελα να σκεφτομαι αλλη καταστροφη, το σπιτι μας τη γλιτωσε για μισο μετρο. Αυτοι ομως που θα επρεπε να φροντιζουν για την αποφυγη της εκαναν επισης οτι δεν ακουγαν.

Για την καταστροφη στην Ελλαδα εχουν γραφει πια τα παντα. Πολλοι καλοι μπλογκερς κι ο Πασχος Μανδραβελης με το Τιμημα της Μακαριοτητας τα συνοψιζει ακομη μια φορα με ανατριχιαστικη ακριβεια...
--------
Ειχα μια καταπληκτικη κουβεντα με φιλους στην Αθηνα πριν απο λιγες μερες. Εν ολιγοις καταληξαμε οτι για πολλα θεματα το ζητουμενο δεν ειναι να αρθρωσεις εναν αντανακλαστικο αντιλογο αλλα να συνειδητοποιησεις και να σκεφτεις τα λογια του συνομιλητη σου προτου αντιδρασεις. Τις πιο πολλες φορες εξασκουμε παραλληλους μονολογους που δεν μας επηρρεαζουν καθολου, ουτε αλλαζουν στο ελαχιστο τον τροπο σκεψης μας.
--------
Οφειλω να πω πως ενα μερος του σοκ που με κατελαβε αργα αλλα σταθερα οφειλεται και στις αντιδρασεις των ανθρωπων γυρω μου, οντας ηδη μακρυα οταν ξεσπασε η πυρκαγια. Οι φιλοι και γνωστοι μου Ουγγροι, Ισραηλινοι, Πολωνοι, Γερμανοι, Αμερικανοι με τους οποιους μιλησα ηταν εκεινοι που με εκαναν να συνειδητοποιησω το μεγεθος της καταστροφης σε ευρυτερη κλιμακα. Με παιρναν τηλεφωνο απο αλλα μερη του κοσμου να με ρωτησουν τι γινεται, στην Γερμανια οι ανταποκρισεις σε σχεδον συνεχη ροη. Ενα μερος μου αηδιαζε με την ανοργανωσια, την αλαζονια και το χαος των ελληνων που δεν εχουν μαθει ακομα οτι το σπιτι τους κι ο ζωτικος τους χωρος δεν τελειωνει στην αυλοπορτα τους αλλα περικλειει και τον ευρυτερο χωρο στον οποιο ζουν κι εργαζονται(μεσα κουκλα-εξω πανουκλα με τις γνωστες συνεπειες της αδιαφοριας για οτι κοινοχρηστο), ενα αλλο μερος μου καταθλιβοταν με το μεγεθος της απωλειας σε ζωες, περιουσιες, και φυση, κι ενα αλλο μερος μου αισθανοταν περηφανο για την ανθρωπινη αλληλεγγυη και στηριξη ψυχολογικη η υλικη απο αλλα μερη του κοσμου... Οταν τα συνορα χανονται κι οι ανθρωποι αντιλαμβανονται για λιγες στιγμες οτι συνδεονται με κατι βαθυτερο, τι ανουσιες που ειναι οι διαιρεσεις...
-------
Ο ελληνικος σουρεαλισμος αποτελει ειδικη υποκατηγορια, στις εξτρεμ μορφες υπερρεαλισμου... Εκλογες εκτος τοπου και χρονου σε λιγες μερες, με το νοημα των λεξεων χαμενο χρονια, με επιλογες να τραβας τα μαλλια σου, να μην ξερεις αν θα πρεπει να κλαψεις η να γελασεις με την καταντια αυτων που θα μας "εκπροσωπησουν". Μια Ν.Δ. η οποια δημιουργησε προσδοκιες κι ελπιδες στις προηγουμενες εκλογες τις οποιες καταβαραθρωσε με την διακυβερνηση της που δεν εφερε εναν απαιτουμενο εκσυγχρονισμο στη χωρα δαυτη που λειτουργει χωρις πορεια, στο ρελαντι σε ολα, διαπλεκομενη κι αυτη σε συμφεροντα οπως κι οι προηγουμενοι... Ενα Πασοκ λαικιστικο στο κοκκαλο, με ιδεολογιες που εχουν πια οχι απλως πεθανει αλλα ηδη βρωμισει απο την αποσυνθεση, χωρις θαρρος κι αυτο να πιασει τον παλμο μιας παγκοσμιας κοινοτητας που αλλαζει με ραγδαιους ρυθμους αλλα με τους ελληνες να εθελοτυφλουν βγαζοντας την ουρα μας απεξω μενοντας στο περιθωριο. Ενα Συνασπισμο που πλεον εκφραζει τις πιο συντηρητικες αποψεις και ανεφαρμοστες ιδεολογιες, λες και γι αυτους καθε μερα που περναει δεν γυριζει το ρολοι εμπρος αλλα πισω, μια αρνηση να αποδεχτουν οτι η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη τωρα απο το 1960, να κυνηγανε χιμαιρες, ανεδαφικοι, με πληρη απουσια πραγματισμου. Ενα ΚΚΕ το οποιο κατοικοεδρευει οχι απλως σε αλλο πλανητικο συστημα, αλλα σε αλλο γαλαξια, με ενα λογο που θα ζηλευε ο Ιονεσκο, εμπνευση για τον Νταλι, ο ορισμος της ψυχεδελειας που θα ηταν εν τελη αστειο εαν τα λεγανε για πλακα, μονο που το κανει ψυχωτικο και τρομακτικο που τα λενε σοβαρα εκφραζοντας τις διαταραγμενες ψυχες της αρρωστης κοινωνιας μας. Ενα Λαος που ακουμπαει γερα στην ακροδεξια, εθνικιστικο, ξενοφοβο, τοπικιστικο, με αποκορυφωμα το κλιπ της Εφη Σαρρη, "σταυρωστε με" στο γιου τιουμπ. Οπως κι ο αλλος ο φανατικος χριστιανος, εκτος τοπου και χρονου. Αλλα κομματα δεν υπαρχουν. Οι φιλελευθεροι (ποτε μια τοσο ομορφη λεξη κι ιδεα δεν παρανοηθηκε στην ελλαδα τοσο πολυ) δεν το χειριστηκαν καλα, εξεφρασαν κι αυτοι αποψεις που στην ελλαδα θα παρει 50 χρονια να εφαρμοστουν (και θα εφαρμοστουν...).

Δηλαδη, ακρων αωτον, σε δυο βδομαδες εαν κανεις εχει σιχαθει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, θα εχει να τον εκφραζουν το ΚΚΕ, το ΣΥΝ, το ΛΑΟΣ κι οι χριστιανικες αναγεννησεις...Αναρρωτιεμαι οταν κοιταζομαστε στον καθρεφτη δεν σιχαινομαστε? Αυτοι ειμαστε πια? Που ειναι καποιος να εκφρασει τους προοδευτικους εργαζομενους νεους (20+) - (40-) που εχουν μεγαλωσει διαφορετικα απο την γενια των γονιων τους και που αντιπροσωπευουν την ατμομηχανη της ελλαδας και το στηριγμα της για τα επομενα τριαντα χρονια καλως η κακως?
Με εχει πιασει πονοκεφαλος.

Η κοινη λογικη δεν ειναι τοσο κοινη τελικα...
Σαν να περιμενουμε μακαριοι το χαριστικο χτυπημα...