I d e n t i t y C a f e

Identity Lost. 'The melancholy folklore of exile', an uncertain way to fight the arrogance of ignorance...

Sunday, June 24, 2007

Blind Light


Green Park
Οι πορτες του μετρο κλεινουν. Τελευταια στιγμη ο αντρας με το μωρο αγκαλια μπαινουν στο τρενο. Η γυναικα μενει απεξω. Παρατηρω την αγωνια στο προσωπο της. Ο αντρας της κανει σημα. "Στο επομενο". Το θλιμμενο προσωπο της χαραζεται στο τζαμι εμπρος μου καθως το τρενο αφηνει την αποβαθρα. Απο τα ηχεια αναγγελεται η επομενη σταση...

Antony Gormley: Blind Light
Περπατημα χωρις προορισμο στη νοτια οχθη του Ταμεση. Η South Bank παντοτε με τραβαει σαν μαγνητης. Οταν η πολυκοσμια κατανταει γρηγορα κουραστικη κοβω στους εσω δρομους και παρατηρω. Περιστρεφοντας το σωμα μου, βλεπω τριγυρω στις οροφες των κτηριων, το ενα μετα το αλλο, σε αποστασεις μικρες και μεγαλες, ανθρωπινα ομοιωματα ανδρων(απο μεταλο?, απο fiberglass?) σε σταση προσοχης να κοιτανε ολα προς μια κατευθυνση... Ειναι μερος απο τις εγκαταστασεις του Gormley τον οποιο αγνοουσα μεχρι την στιγμη εκεινη. Μπαινω στην εκθεση, ειναι η καλυτερη εκπληξη οταν συναντας τη μαγεια εκει που δεν την περιμενεις.
Η εκθεση αυτη εχει κανει θραυση στο Λονδινο. Δικαιολογημενα.

Jesus Army
Η ωρα τρεις το μεσημερι. Θα επρεπε να ημουν κανονικα στη Σκωτια τωρα, να φοραω το κιλτ μου και ν'αγναντευω τη θαλασσα. Αντ'αυτου, συνανταω τον Αλεξ τον γαμπρο στο κεντρικο Λονδινο και γελαμε με την ειρωνια πως φερνει η ζωη τα πραγματα...Τρεις η ωρα θα παντρευοταν με τη Τζουλια κι ειμαστε τωρα παρεα στην Τραφαλγκαρ μπροστα απο μια χριστιανο-φασιστικη διαδηλωση με πανο συνθηματα και τραγουδια που παραπεμπουν σε ταινιες επιστημονικης φαντασιας. Ο τεραστιος κοκκινος σταυρος σαν αιμα και με ελαφρα κλιση μεσα σε ενα καταμαυρο φοντο συνειρμικα με παραπεμπει σε ναζιστικα συμβολα... Συλλογιζομαι την τεραστια συγχηση της εποχης μας, την ανθρωπινη ανασφαλεια, τον σκοταδισμο και την αγνοια ακομα και Σημερα.
Αφηνουμε πισω μας τον παραλογισμο και περπαταμε στο west end προς ενα καφε να τα πουμε. 9 ωρες αργοτερα σαν να μην εχει περασει λεπτο, συνεχιζουμε να μοιραζομαστε ιστοριες, να γελαμε, να μελαγχολουμε...Οι φιλοι που ειναι μακρυα...

Τελευταια μερα Λονδινο. Αυριο επιστροφη υπερτλαντικη.
Οι φωτογραφιες του ανολοκληρωτου ποστ αυριο απο το σπιτι...


8 Comments:

At Jun 24, 2007, 6:40:00 PM , Anonymous Anonymous said...

Μου αρέσουν αυτά τα στιγμιότυπά σου. Ο Gormley ήταν και σε μένα άγνωστος μέχρι που μου τον έμαθε η Dawk. ΄Εχω μαγευτεί και φαντάσου μόνο από το νετ...Πολύ θα ήθελα να ήμουν εκεί.

 
At Jun 24, 2007, 7:47:00 PM , Blogger Olyf said...

Στο Βαλτάβα κ αρκετά κοντά στο κτίριο που χορευει, λίγα μέτρα πρίν η μετά τό εθνικό θέατρο (ανάλογα απο που έρχεται κανεις) υπάρχει ενα ανάλογο γλυπτό : δυο ανρωπινες φιγουρες απο κοκκινο (νέον; ...μαλλον) σ ενα ατερμονο διαρκές βάδισμα στο ποτάμι η μιά τριγυρισμένη απο κάτι σαν συρματολεγμα η αλλη όχι . Είναι μια αναπάντεχη εικόνα μεσα στο ποτάμι ετσι καθως εμφανίζεται με το που δυει ή ήλιος. Δεν ξέρω τίνος καλλιτεχνη είναι οιυτε κανεις ήξερε να μου πεί σάν ιδέα όμως ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα . Πήγες στην τεϊτ?

 
At Jun 24, 2007, 11:27:00 PM , Blogger Aphrodite said...

Η κίνηση για την Αμαλία έγινε. Τώρα συνεχίζει γενικότερη διαμαρτυρία, "Για την Υγεία". Γιατί στη θέση της βρέθηκαν και βρίσκονται πολλοί συνάνθρωποί μας, και οποιαδήποτε στιγμή μπορούμε να βρεθούμε κι εμείς οι ίδιοι.

Για όποιον ενδιαφέρεται,

To blog που εξηγεί είναι το amaliasday.blogspot,

To forum στο οποίο ανοίγει η συζήτηση είναι το giatinygeia

και η συλλογή υπογραφών είναι στο Gia Tin Ygeia e-petition.

Μην περιμένουμε να ξεκουνηθούν πρώτα οι άλλοι...

Συνεχίζουμε!

 
At Jun 25, 2007, 2:03:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

Δωρα!

Ηταν μοναδικη εμπειρια διοτι καθε εγκατασταση στηριζοταν σε πανεξυπνες ιδεες. Ο τυπος ειναι ι δ ι ο φ υ ι α!

Φιλια! αυριο τρενο Λιβερπουλ και το απογευμα θα ειμαι πισω στα μπαφαλα...


Ολυφ!

ομορφο...
που ειναι ακριβως??? Λολ!

Στην tate modern πηγα σημερα...ε. ενταξει, ειναι ναος και παω καθε φορα που ειμαι λοντον...

Θα γραψω ποστ για εκθεση Νταλι& Φιλμ...

και το ρεστοραν/μπαρ στον τελευταιο οροφο εκπληκτικη θεα...

 
At Jun 25, 2007, 2:29:00 AM , Anonymous Anonymous said...

mou areseis toso polu.
ekfrazeis oti niotheis me monadiko tropo....

 
At Jun 25, 2007, 4:54:00 PM , Blogger AVRA said...

αυτα τα στιγμιοτυπα μου δημιουργουν μια μελαγχολια , χωρις να μπορω να εξηγησω το γιατι....


καλως να ερθεις!

 
At Jun 25, 2007, 6:27:00 PM , Blogger mamapatrida said...

Έχεις έναν καταπληκτικό τρόπο να μας ταξιδεύεις, περιγράφοντας "μικρά" πράγματα.

Με το γάμο τι έγινε?

Καλή επιστροφή!

 
At Jun 26, 2007, 5:10:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

Cato

:) ti na pw!
s euxaristw gia to compliment...
csokolom!

Avra

geia sou kai kalws thn apo edw...

Kat eme, h melagxolia einai apo spoudaiotera anthrwpina xarakthristika...syndeetai amesa me thn synaisthimatikh eyfyia tou kathena...

Pou na erthw? twra pia epestrepsa pali amerikh...

File Odyssea ths polypathis mamaspatridas!!!

S eyxaristw, einai amoivaia h ektimhsh.
O gamos anavlithike gia logous ygeias ths kopelas... Ant-autou perasa aprosmena kala sto Londino...

Epistrofh sto Buffalo ondws... pali kala pou me perimenane oi dyo kaloi mou filoi kai den to katalava akoma...

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home