Βινιετες αργης κινησης

Μεταξυ ανταρκτικης και νοτιου αφρικης ο τεραστιων διαστασεων λευκος καρχαριας που κυνηγαει την φωκια κολυμπαει σχεδον με μηδενικη τριβη και παρολο το μεγεθος του και την αναποφευκτη ελλειψη ευλυγησιας σαν βαλιστικος πυραυλος αναδυεται αστραπιαια προς την επιφανεια με τα ανοιχτα σαγονια του αρπαζοντας την φωκια στον αερα εν κινησει περιστρεφοντας το σωμα του σε υψος που δεν το χωραει ο νους ανθρωπου, σχεδον 360 μοιρες!
Η ομορφια μιας σπανιας αγριας σκηνης σαν κι αυτην αποτυπωθηκε σε ψηφιακη μορφη, με high definition camera απο το πληρωμα του Planet Earth. (ντοκυμαντερ που εκανε να γυριστει πεντε χρονια, με εντυπωσιακες ληψεις, πολλες απο ελικοπτερο με τη βοηθεια υψηλης ευκρινειας ψηφιακης καμερας ).
Η κινηση δεν διαρκει στην πραγματικοτητα παραπανω απο ενα δευτερολεπτο, ομως εξαιτιας του ψηφιακου φορματ την εδειξαν στο μεγαλειο της για ενα περιπου λεπτο με ultra slow motion. Ειχα χαζεψει 30 εκατοστα μπροστα απο την τηλεοραση και εβλεπα σε αργη κινηση ενα μεγαλειωδες θεαμα που δεν το ειχα ξαναδει. Η εκφραση «με ανοικτο το στομα» δεν δικαιωνει το δεος που θα αισθανθηκε ο ανθρωπος που το κατεγραψε αυτο απο κοντα.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ωσαν να βλεπεις τροπικα πλουμιστα πουλια με τα ρουχα, τα βαψιματα, τα κουρεματα και τα τατουαζ τους οι θαμωνες του Mohawk place λικνιζονταν στους ρυθμους του Transmission party παρεα με ολα αυτα τα τραγουδια που αγαπησαμε απο την εποχη των Charlatans, New Order και συναφη. Με επιασε νοσταλγια για τα λυκειακα μας παρτυ και την γλυκοπικρη περιοδο της μετα-αθωοτητας... ισως επειδη μιλησα νωριτερα με την καλυτερη φιλη μου απο τα αρχαια αυτα χρονια. Ουτως η αλλως η αναποληση της αδεξιας αυτης ηλικιας ειναι συμβαν σπανιο μιας και τα φοιτητικα μου χρονια ηταν μακραν καλυτερα και πιο ενδιαφεροντα. Ειμασταν ολοι σε πληρη ευφορια στο παρτυ με τις ενδορφινες μας να σκανε σαν μικρες φουσκες απο τις αναλαμπες του μυαλου και οχι απο το αλκοολ η αλλες ουσιες. Προς στιγμην το πεταρισμα των βλεφαρων μου μετατραπηκε σε συνειδητη λειτουργια και οι αποσπασματικες εικονες που δημιουργησε εδωσε παλι την εντυπωση της αργης κινησης, και μια αισθηση παρελθοντα χρονου. Εκλεισα τα ματια και χαμογελασα.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Η επετειος της 25^ης μαρτιου ειναι η σπουδαιοτερη γιορτη για μενα, ισως η μονη γιορτη που με κανει ευσυγκινητο, σχεδον μου φερνει δακρυα στα ματια οταν ακουω τον υμνο (Ωδη στη χαρα!) να παιανιζει και βλεπω τη σημαια (την μπλε με τα αστερια) να ανεμιζει σε αργη κινηση.
Τα 50 χρονια της Ευρωπαικης Ενωσης ειναι πραγματικοτητα και προσπαθησα να παρακολουθησω απ’ οσο κοντυτερα γινεται τις εκδηλωσεις και τα γραφομενα για το γεγονος αυτο που αλλαξε το ρου της ευρωπαικης ιστοριας και την ζωη στην ηπειρο μας τα τελευταια 50 χρονια αλλα εχει εκτιμηθει ισως το λιγοτερο απο την πλειονοτητα των πολιτικων και των πολιτων της. (η αχαριστια ειναι πρωτευον χαρακτηριστικο του ανθρωπινου ειδους). Ενα εγχειρημα τετοιου μεγεθους δεν μπορει παρα να εχει αμετρητες δυσκολιες, παντα θα εχει. Η Διακυρηξη του Βερολινου μπορει να ειναι το wake up call/ ξυπνητηρι που εχει αναγκη η Ευρωπη και ισως το σημειο επαναφορας της Ενωσης σε ενα δρομο με λιγοτερες παλινδρομησεις, βρισκοντας περισσοτερη κατανοηση και αποδοχη απο ανθρωπους που καταφερνουν να δουν περα απο εκει που φτανει το δαχτυλο τους...

Berlin Declaration