Πορτοκαλαδα?

Μετα από εξι συνεχομενα ξενυχτια στη μαμα ελλαδα φυσικο είναι ο οργανισμος να δηλωσει την αντιδραση του με ένα ακομα συναχι. Δεν μπορω να καταλαβω πως εχω γινει τοσο φιλασθενος φετος εκτος κι αν παιρνω σβαρνα τους διαφορετικους ιους σε κάθε μηκος και πλατος του δυτικου ημισφαιριου! Βεβαιως σιγονταρουν και οι καιρικες συνθηκες…

Η παρουσια μου στο σπιτι εκτος από την εκπληξη των δικων μου με εκανε να ανοιξω και το χαζοκουτι. Προτου δεχθω την οποια απογοητευση για τον ξεπεσμο μου, να παρατηρησω ότι μελετησα το προγραμμα της τηλεορασης και επελεξα να δω την εκπομπη που παρουσιαζε τον Πορτοκαλογλου που μιλουσε για την πορεια και τις εμπειριες του των τελευταιων τριαντα χρονων. Αν και τον θεωρουσα παντοτε σοβαρο, ομολογω πως η συνεντευξη του με εκανε να τον εκτιμησω ακομη περισσοτερο. Που το καινουριο σε όλα αυτά;

Πουθενα, απλως διαπιστωνει κανεις μια αλλη παθογενεια αυτου του τοπου να μηδενιζει τους παντες. Η αλαζονεια μας διακατεχει παντου. ¨Ελα μωρε, τι εχει να μας πει κι αυτος;¨, ¨παει, τα εφαγε τα ψωμια του¨ κλπ. Κι όμως εν γνωση μου ότι δεν παρακολουθω προγραμμα για τον Wittgenstein, ο Πορτοκαλογλου με τη σεμνοτητα του, τις ανησυχιες και τη σκεψη του ειχε να συνεισφερει σε ένα νοητο διαλογο με αυτόν που τον παρακολουθει απεναντι από το γυαλι (και με ελαχιστες διακοπες για διαφημισεις). Πολλες φορες επιασα τον εαυτο μου να συμμετεχει σε μια σκεψη του η να χαιρεται με τον τροπο που εκφραστηκε για ένα θεμα που μας απασχολει ολους .

Νομιζω πως τελικα καθενας κερδιζει από μια τετοια εκπομπη αν βεβαιως ¨κουραστει¨ μελετωντας το προγραμμα για 5 λεπτα και αποφευγει τη σωρο σκουπιδιων ωσαν μαθημενος Ελλην!
Άλλο η κριτικη και άλλο η απορριπτικη ματια, καμια φορα εάν σκασουμε και ακουσουμε τον αλλον χωρις να βιαστουμε να εκφερουμε γνωμη για να αυτοεπιβεβαιωθουμε πανω απ ολα, μονο να κερδισουμε εχουμε, εστω και κατι που ειναι εκ πρωτης οψεως ασημαντο!
Το σχολιο φυσικα εμπεριεχει και τον γραφοντα που εξυπνακιζει πολλακις οποτε ζητω συγνωμη εκ των προτερων…