Υπαρχουν και ορια!
Δεν νομιζω υπαρχει κανονας για τον αριθμο ευκαιριων που δινουμε σε καποιον η σε κατι. Οσες αισθανεται κανεις! Τα νουμερα ειναι αυθαιρετα!
Σημερα παντως χτυπησε το καμπανακι για τον Peter Greenaway...Τριτωσε το κακο που λενε.
Το '95 στη διαρκεια του πρωτου χρονου στο Pecs, χειμωνας ξανα και παρεα τεσσαρων παμε απροετοιμαστοι, ανυποψιαστα γελαστα παλικαρια και κοπελες να δουμε ταινια σε πολιτιστικο κεντρo της πολης...The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover. Ηξερα πιο πολλα για τον Nyman και τις μουσικες του και λιγοτερα για τον Greenaway, το ποσο ανορθοδοξος ειναι. Αντεξα μονο 30 λεπτα του "θεαματος" που μου προσεφερε. Ενταξει δεν γινεται να μας αρεσουν ολα και καλως. Παντως τα 30 λεπτα που ειδα ηταν απογοητευτικα. Αναρωτιομουν. Τι σκατα γινεται τοσος ντορος για εναν pretentious μαλακα?
Τελος παντων το περιστατικο μονο γελιο μου προκαλουσε ωσπου εναμισυ χρονο αργοτερα οταν ειχε βγει το Pillow Book, πριν απο βραδυνη εξοδο λεμε να παμε να το δουμε, επαιζε κι ο Ewan McGregor ζεστος απο το Traisnpotting, ισως τη φορα αυτη να ειχαμε κοινο κωδικα επικοινωνιας... Μαλιστα ο τριτος της παρεας ηταν φιλος που οχι μονο δεν ηταν σινεφιλ αλλα δεν ειχε καν διπλωματικες σχεσεις με τον κινηματογραφο! Καθησαμε σε ολην την ταινια, μαλλον επειδη θελαμε να δουμε τα ορια του τριτου φιλου μας που εβλεπε την ταινια παγωμενος. Περιττο να πω πως το φιλμ ηταν απαραδεκτο κι ο φιλος καθησε σε ολην την διαρκεια μαλλον εξαιτιας της ανατροφης που ειχε λαβει αν και στο τελος μας ελουσε αισχρα με λεξιλογιο νταλικερη και ποτε ξανα δεν ηρθε παρεα για σινεμα! "Μετα αν θελετε σας βρισκω!"
Μετα απο μια δεκαετια και αφελως οδηγουμενος στο συμπερασμα πως εχει εκλεπτιστει η αντιληψη μου κυριως σε κινηματογραφικα θεματα, ισως ειμαι πιο ωριμος να δω, να νιωσω και να επεξεργαστω ταινιες που ειτε δεν ηξερα αρκετα ειτε δεν ειχα την υπομονη να δω μικροτερος, αποφασισα σημερα - μακαρι να ξυπνουσα τις παλιες μου μνημες - να δω το Prospero's Books μιας και ηταν η τελευταια ταινια στον κυκλο των φιλμ seminars πριν τις γιορτες. Φυσικα για να παρω κι αλλον στο λαιμο μου πηγα μαζι με τον Φ. απο την ομορφη Βουδαπεστη για να κανω και την ουγγρικη συνδεση (κυκλους κανουμε).
Ειλικρινεστατα, απο τα 150+ φιλμς που εχω δει φετος {100+ DVDs, 50+ στον κινηματογραφο, λιγα αριστουργηματα (θα ακολουθησει μπλογκ με αυτα), πολλες δυνατες-καλες ταινιες αξιες προσοχης και -φυσικα- οι αναμενομενες πατατες, παρολο που μαθαινεις να κανεις απαραιτητο filtering...} αμφιβαλω εαν ειδα μεγαλυτερη μπουρδα γεματη επιτηδευση απο εναν καθαρα υπερτιμημενο μεγαλομανη. Αντεξαμε 35 λεπτα αυτης της οπτικης γελοιοτητας...και αποχωρησαμε. Φοβαμαι ο Φ. θα με εκδικηθει και θα μου γνωρισει μπουρουχες στο παρτυ της παρασκευης...
Φανταστειτε πως οι ανθρωποι εχουν τοσο σιχαθει και εξαγριωθει με τις μαλακιες του Greenaway που μια ωρα αργοτερα, λιγα μετρα παρακατω -εμεις πιναμε τη μπυρα μας και μιλαγαμε για το αγαπημενο Βερολινο- εγινε μεγαλος χαμος και σκοτωμος, 7 σφαιρες και 2 νεκροι...(24 περιπολικα σε 3 λεπτα! το ασθενοφορο καθυστερησε) Ε, μα τι δειχνουν τετοιες ταινιες!
Υπαρχουν και ορια!
posted by IdentityCafe @ 5:21 AM
14 Comments:
Ασχετό με τον Greenaway αλλά πολύ σχετικό με τον φίλο σου που έμεινε παγωτό και ορκίστηκε να μην ξαναπατήσει μαζί σας.αχαχαχχα ήταν η πιο ωραία σκηνή νομίζω,θα έπρεπε να εκτιμήσεις το Greenaway μονο γι΄αυτο.
Ναι, :) μας φοβηθηκε που τον τραβηξαμε εκει αλλα ειχε χαζι...
Το πιστολιδι στο τελος ομως νομιζω ηταν πρεπον... α ρε αμερικα με τα ωραια σου!
χιχιχιχιχιιιι!!!! ε ρε βρισίδια που λούζεται ο σκηνοθέτης!
λοιπόν: είμαι κι εγώ από το κοινό που δεν μπορεί να τον αντέξει.
η πρώτη ταινία του που είδα για ελάχιστα λεπτά ήταν ο μάγειρας-κλέφτης-εραστής-γυναίκα του.
λόγω του νεαρού της ηλικίας μου, αποφάσισα να ξαναέρθω σε επαφή με τις ταινίες του, βλέποντας (αφού κυριολεκτικά με έσυραν στο σινεμά-συγκεκριμένα το είδα στο ΑΣΤΥ, στην Κοραή, από τα πιο σινεφίλ στέκια της Αθήνας) "το μωρό της Μακόν".
είναι η μόνη ταινία στη ζωή μου που: κοιμήθηκα, εκνευρίστηκα, με βίασαν ψυχικά τα πλάνα, τσακώθηκα με τον τότε γκόμενο και ορκίστηκα να μην ξαναδώ ποτέ στη ζωή μου ταινίες του Peter.
φυσικά οι όρκοι δίνονται για να "σπάνε" (χαχαχααα!!!!) και ξαναείδα την ταινία που είδες κι εσύ IC: the pillow book.
οφείλω να ομολογήσω ότι μου άρεσε, κυρίως γραφιστικά (τα πλάνα στα οποία το σώμα του MacEwan καλύπτεται με σινική είναι μαγικά) και ως σενάριο.
βέβαια αυτό δεν αλλάζει τηn άποψή μου για το σύνολο των ταινιών του, ειδικά όταν για μια εργασία φίλης μου, αναγκάστηκα να δω "τα βιβλία του Πρόσπερο".
χαίρομαι που υπάρχει κι άλλος άνθρωπος να μην του αρέσει ο Peter!!!
:D
για το μόνο που του βγάζω το καπέλο, είναι τα απίστευτα μελετημένα πλάνα-από χρώμα, σύνθεση, αντικείμενα, στάση ηθοποιών.
αυτά τα oλίγα!
το "σεντόνι" σχόλιο τελειώνει εδώ.
Τι μου θύμισες τώρα, τα βιβλία του Πρόσπερο, πρέπει να 'ταν χειμώνας του 1991 ή 1992, στην Όπερα, από τα λίγα έργα που μέχρι το διάλειμμα ένιωθα σαν ηλίθιος και μετά, απλά, έφυγα ...
Τώρα σχετικά με το άλλο, με το οποίο ο Gr. έγινε γνωστός εδώ, ο Μάγειρας, ο κλέφτης κλπ, νομίζω πως ήταν καλύτερο, αυτό το είχα δει - ολόκληρο - στο Άστυ, ξέρεις, το υπόγειο. Είναι όμως αιώνες πριν, δεν μπορώ να θυμηθώ λεπτομέρειες.
150 έργα; Πότε προφταίνεις;
Χα, μπιζελω,- καλως σε βρισκω- τι μου θυμιζεις με το Αστυ! Αχτι το εχω το σινεμα αυτο! (επισης αν κατσει καποιος μπροστα σου, τελειωσες, το μισο οπτικο πεδιο ειναι τριχες). Παντως θα ηθελα να ημουν απο μακρυα και να βλεπω το τσακωμο με γκομενο για τον Greenaway!
ακουγεται εντελως σουρεαλ! :)
Αγαπητε antvol, με τιμα η παρουσια σας εδω!
Χα, κατι που δεν ανεφερα, στην πρωιμη εξοδο απο το σινεμα διαπιστωνω πως εχω ξεχασει το σκουφι μου και εξω πεφτουν χιονομπαλες... τι να κανω... ξαναμπαινω μεσα με φακο! και ψαχνω για σκουφο, φευγοντας παρατηρησα πολλα συγκαταβατικα βλεμματα! Πως δεν τους ειπα, "μα τι καθεστε ακομα"!
Δεν βλεπω ΤιΒι αγαπητε μου, επομενως παντα υπαρχουν 2 ωρες πχ καθημερινες το βραδυ που προτιμω και το θελω να δω μια ταινια που εχω επιλεξει στο DVD και μια δυο ταινιες την εβδομαδα στανταρ στη μεγαλη οθονη...
Ειναι κι η χρονια ιδιαιτερη βλεπεις...
εμένα πάντως μου άρεσε "ο μάγειρας, ο κλέφλτης...κλπ". το βρήκα μια πολύ ωραία στυλιζαρισμένη αλληγορία πάνω στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία. ίσως επειδή το είδα μόνος και με την ησυχία μου στο σπίτι και όχι με παρέα σε κάποιο σινεμά. σε μια τέτοια περίπτωση, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντισταθώ στο χαβαλέ. καλημέρα σας.
Καλημέρα στας Νέας Υόρκας .
Βράδυ Σαββάτου, πρίν χρόνια πολλά, είχα προτείνει σε 2 φίλες να πάμε σινεμά και αφού με εμπιστεύτηκαν... τις πήγα στην "Τρικυμία" (αν θυμάμαι καλά τον τίτλο) του Peter φυσικά, αφού περί αυτού ο λόγος.
Η μία αριστερά μου, η άλλη δεξία μου, και οι δύο Ταύροι στο ζώδιο (άσχετο, απλά το παραθέτω).
Μέσα στο πρώτο 10λεπτό και ενώ εγώ είχα χαθεί μέσα στα πλάνα του και την απαράμμιλη αισθητική του (ναι ανήκω σ' αυτούς που είναι ερωτευμένοι με το έργο του!) γυρνώ αριστερά μου, όλο ενθουσιασμό να πιάσω ένα βλέμμα στο σκοτάδι, βλέμμα συναίνεσης, μοιράσματος, βλέμμα λαμπερό... και την βλέπω να έχει γύρει στον ώμο του διπλανού , που προσπαθούσε διακριτικά να πετάξει αυτό το ξένο βάρος από πάνω του και να κοιμάται!!!
Απίστευτο..έχασα εκεί κάτι δευτερόλεπτα της ζωής μου... Γυρνάω δεξιά και η άλλη ροχάλιζε... κύτταξα και εγώ το ταβάνι με εκείνο... το βλέμμα!!! Ροχάλιζε δεν το πίστευα!!!
Είμαι ακόμη φίλη και με τις δύο!!! Ευτυχώς.
Αλλά ποτέ δεν με ξαναφησαν να προτείνω εγώ ταινία...
έχεις να μας προτείνεις καμία ταινία που να μη χρειάζεται όρια κ αντόχές?
αντε,γιατί έχουμε πήξει με τις γαλλικές σαχλαμάρες :(
Πολυβιε καλησπερα!
Ειμαι σιγουρος οτι κατι καλο το χανω... αλλα δεν του δινω αλλη ευκαιρια! Τοσες πολλες καλες ταινιες, τοσος λιγος χρονος!
Ελληνιδα καλημερα! Εδω που λες ειναι μεν πολιτεια της Νεας Υορκης αλλα η πολη ειναι Buffalo. To Toronto ειναι μια ωρα και δεκα λεπτα απο εδω και η NYC 6 ωρες για να σου δωσω ενα στιγμα!
Λιβανα, αν και αρρωστος σινεφιλ, μαλλον θα αγκαλιαζα τις φιλες σου για το "ατοπημα" τους!
Μου αρεσει παρα πολυ ο Bela Tarr, το Werckmeister Harmonies ειναι απο τις πολυ αγαπημενες μου ταινιες, αλλα φοβαμαι να δω το Satantango (7μισυ ωρες) μηπως πληγωθω!
Αvissos θα κανω ενα ποστακι με αυτες που νομιζω οτι βλεπονται με ικανοποιηση χωρις να κανεις υπερτατες θυσιες αλλα καποιες απο αυτες θα ειναι και γαλλικες! Σορρυ!
Εγώ έχω δεί 135 ταινίες και έχω άλλες 19 μέρες για να κλείσει η χρονιά.Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν κάνουν ισοπαλία η αισθητική,η τέλεια κατάρτιση σε θέματα τεχνης ,ένα παιχνίδι βέβαια που εύκολα παίζεται από πολλούς . για τον Greenaway και ποσο εύκολα τεχνιέντος αφήνουμε να αντιληφθεί ι συνομιλητής μας το τι ξέρουμε.Οπως όλα τα πράγματα ο έχων καθιστά εντονότερο το αντικείμενο της κατοχής του .Τον κύριο μετά από 2-3 ευκαιρίες-επαφές τον αποφεύγω ,αρκούμαι σε μαθήματα ιστορίας τέχνης .
Συγνώμη ,χάθηκε από το σχόλιο η φράση ο λόγος
anonyme, xairomai pou symfwnoume!
Δεν αντέχω στον πειρασμό να μην διηγηθώ την εμπειρία μου στην ταινία Συνεχόμενοι πνιγμοί του Greenaway: Έχουμε πάει 3 φίλοι να την δούμε, οι δύο έχουμε δει κι άλλες ταινίες του και μας αρέσει αλλά για τον τρίτο είναι η πρώτη φορά. Σε όλη τη διαδρομή ο άλλος φίλος μου του έλεγε ότι θα δούμε μια ταινία με γαμώ τις μουσικές και γαμώ τα κουστούμια! Ξεκινάει η ταινία και πρώτη σκηνή εμφανίζεται από τη θάλασσα ένα ζευγάρι γυμνό!!
Ο νεόφερτος δεν αντέχει στον πειρασμό και φωνάζει δυνατά μέσα στο θερινό σινεμά:
Ρε συ Δήμο τι γαμώ τα κουστούμια είναι αυτά???
Περιττό να πω τι έγινε μέσα στο σινεμά. Ίσως μια από τις καλύτερες εμπειρίες μου στα 25 περίπου χρόνια που βλέπω ταινίες
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home