Wings of desire/ Der Himmel uber Berlin

Πολλες φορες μιλωντας σε γνωστους η φιλους, μπορει να τους ριξουμε βλεμα υποτιμητικο οταν δεν εχουν δει η διαβασει ενα εργο που θεωρειται αριστουργημα..."Μα πως ειναι δυνατον να μην εχεις δει κλπ κλπ κλπ..." (ασχετως εαν εμεις δεν εχουμε δει η διαβασει κατι αλλο σημαντικο)
Συνηθως ομως, η αποφαση μας να δουμε μια ταινια, να διαβασουμε ενα βιβλιο η να προσεξουμε ενα εργο τεχνης ελαχιστα επηρρεζεται απο την ετικετα του αριστουργηματος η οποιασδηποτε αλλης ισχυρης γνωμης... (ποσο μαλλον οταν ο χρονος που διαθετουμε ειναι περισορισμενος).
Κυριως αποφασιζουμε με κριτηρια που εχουν λιγη σχεση με τη λογικη αλλα μεγαλη με το gut feeling που αλλοτε μας προστατευει και αλλοτε μας παραπλανει...

Ο προλογος σχετιζεται με το γεγονος οτι ειδα πολυ προσφατα τα "Φτερα του Ερωτα" του Wenders... κοντα 20 χρονια μετα απο την πρεμιερα στην Αθηνα...
Θυμαμαι ημουνα μικρουλης και διαβαζα την εφημεριδα και συγκεκριμενα τις κριτικες του κινηματογραφου. (Ο πατερας μου παντα με εσπρωχνε να διαβαζω εφημεριδα απο μικρος - μηπως ειχε μετρο συγκρισης για το ποσο κακογραμμενες ειναι οι ελληνικες εφημεριδες ?)

Με θυμαμαι να γυριζω τις σελιδες της Ελευθεροτυπιας και να βλεπω τον Bruno Ganz ως αγγελο πανω απο το Βερολινο στην ασπρομαυρη φωτογραφια στο κεντρο της σελιδας με τις "επιλογες"...
H φωτογραφια αυτη με ειχε σαγηνευσει και εχει εγγραφει στον εγκεφαλο μου σαν printmaking, δεν γνωριζω τι συνειρμους μου δημιουργησε τοτε, αλλα αντιλαμβανομουν οτι προκειται περι σημαντικης ταινιας και οτι ημουνα πολυ μικρος να την εκτιμησω τοτε...

Σχεδον εικοσι χρονια αργοτερα δεν ξερω πως συνειρμικα οδηγηθηκα να δω την ταινια...δεν εχει και σημασια. Ας ειναι καλα το DVD και το Netflix, διοτι πραγματικα η ταινια ειναι αριστουργημα... ειναι απο τις ταινιες/εργο τεχνης που σε κανουν να ξεχνιεσαι, να αιωρεισαι οσο αφηνεσαι να σε απορροφησει η δυναμη της εικονας και του λογου...
Ηξερε ο Wenders οταν τελειωσε την ταινια οτι δημιουργησε ενα αριστουργημα?
Ποσο να κρατησε το συναισθημα αυτο?
Διαβαζα προσφατως στο filmcomment (http://www.filmlinc.com/fcm/fcm.htm) ενα πολυ ενδιαφερον αρθρο για τη ματαιοτητα (futility) να ορισει κανεις το film canon, αλλα πολυ φοβαμαι οτι το συναισθημα και το gut feeling καλως η κακως παιζουν μεγιστο ρολο... Δεν θα μπορουσε να ηταν κι αλλιως.