Trieste

Πως ειναι δυνατον να ειμαι εδω και να σκεφτομαι τη Mitteleuropa... Μηπως επειδη περασα εκει τα ομορφοτερα χρονια ως τωρα? Προφανως...Και επειδη το κοντραστ ειναι τοσο εντονο συγκρινομενο με τον αχρωμο και αγευστο νεο κοσμο που με κανει να κοιταω ηδη το ρολοι μου (γνωριζοντας πως ειναι λαθος αλλα δυστυχως εχω απομυθοποιησει πληρως τη ζωη εδω, οι προτεραιοτητες αλλαζουν) ...

Στο βιβλιοπωλειο οταν ψαχουλευω στα διαφορα ραφια σταματαω ολο και πιο συχνα στο τμημα με τα ταξιδιωτικα. Το περασμενο καλοκαιρι το βιβλιο του Kurlansky, The Basque history of the world, με οδηγησε στο Bilbo (Bilbao) και στη Donostia (San Sebastian), αλλα βρισκω τον εαυτο μου αλληλεγγυο περισσοτερο με την αγαπημενη μου κεντροευρωπη (παρ' ολα τα προβληματα της). Για μενα η καρδια της Ευρωπης χτυπαει στο κεντρο της (που λεει και το μοτο του ουγγρικου τουρισμου :) ).

Ξαναδιαβαζοντας τον Claudio Magris : Danube (ευτυχως εχω κατι στα ελληνικα!) με πιανει μεγαλη νοσταλγια. Το περασμενο σαβατο πηρε το ματι μου ενα βιβλιο που ειχε τον τιτλο Trieste and the meaning of nowhere της Jan Morris (μεγαλη ιστορια, βρετανος πρακτορας και δημοσιογραφος των Ταιμς ηταν αντρας μεχρι το '72 οποτε εκανε εγχειρηση αλλαγης φυλου, σας παραπεμπω στη βικιπαιδεια :) ) και φυσικα ο τιτλος και μονο με τραβηξε τοσο ωστε να διαβασω δυο κεφαλαια μονορουφι πριν υπνωτισμενος δωσω τα 15$.

Θυμαμαι λιγα πραγματα απο την Τεργεστη. (Παρεπιπτωντως ειναι και η πολη που γεννηθηκε ο Magris.) Περαστικος ημουν τις φορες που βρεθηκα κοντα της αλλα ακομη και τοτε μου εδινε την αισθηση μιας ιδιαιτερης ταυτοτητας προσεγγιζοντας πολυ περισσοτερο τη Μεσοευρωπη, σε μια λωριδα γης διπλα στη Σλοβενια, ουσιαστικα δεν ανηκει πουθενα.
"You feel as though you are suspended in unreality, as if you are nowhere at all." Οριστε ο επομενος προορισμος.