I d e n t i t y C a f e

Identity Lost. 'The melancholy folklore of exile', an uncertain way to fight the arrogance of ignorance...

Tuesday, November 28, 2006

Peachy


Ο απροσμενα ομορφος καιρος κι η ηλιοφανεια οταν περιμενεις ενα μουντο κρυο χειμωνα συνιστουν μεγαλη παγιδα. Γερο κρυωμα με εστειλε νοκ αουτ, ματαιως προσπαθω να ασχοληθω με τα καθημερινα προβληματα, ολα αναβαλονται μεχρι αοριστου. Εχθες αφου δεν ηθελα να πιστεψω οτι αρρωστησα παλι βγηκα το απογευμα να ακουσω μια ζωγραφο που παρουσιασε το εργο της στο πανεπιστημιο.
Ονομαζεται
Natalka Husar, ειναι καναδεζα αλλα οι γονεις της ουκρανοι μεταναστες... Το εργο της εχει πολυ ενδιαφερον. Ειναι ο συνδυασμος του grotesque με το pathetic, και εχει επηρρεαστει πολυ απο την ουκρανικη κοινωνια σε αποσυνθεση μετα την πτωση του κομμουνισμου (η κατασταση προφανως ελοχευε για χρονια) καθως και απο πολλους μεταναστες απο την ουκρανια που φτανουν στη Βορειο Αμερικη και νεοπλουτιζουν χωρις να αποβαλλουν το kitsch και το grotesque που κουβαλανε μαζι τους.
Μου αρεσε η διαλεξη και οι πινακες της εχουν την ταυτοτητα της, αλλα γενικα δεν ηξερα τι να περιμενω. Εν τελη αυτο βοηθησε, ημουν το λιγοτερο δυνατο προκατειλημενος. Το μοτο της: if you mock life, it doesn t mock you.
Η καλυτερη ιδεα της νομιζω ειναι που πηρε παλια cheesy ρομαντζα/νουβελες και κρατωντας μονο τον τιτλο ζωγραφισε το εξωφυλο απο το μηδεν δημιουργωντας το δικο της στυλ.
Βεβαια εβηχα σε ολη τη διαρκεια της διαλεξης (ευτυχως ειχε και αλλους που ηταν χαλια μεσα) και καποια στιγμη μας κοιταει και μας λεει, παλι καλα που δεν ειναι κονσερτο η ταινια αποψε, της ειχαμε σπασει τα νευρα.
Βεβαια δεν πτοηθηκα καθολου απο το γεγονος οτι κατερρεα στην επιστροφη, επεισα τον φιλο Π. να παμε για ζεστο σακε (εδω και μερες μου εχει κολησει στο μυαλο να το πιω ζεστο)... Γελουσε με τα χαλια μου αλλα το σακε μαλλον μου εφτιαξε τη διαθεση αφου ηξερα οτι με περιμενει δυσκολη νυχτα μπροστα...

4 Comments:

At Dec 2, 2006, 9:24:00 PM , Anonymous Anonymous said...

Για την τέχνη γενικά
Καποτε πηγα με μια εκθεση στην Galleria Sprovieri στην Ρώμη που έκανε ένας διασημος γλυπτης του οποίου έργο (γυάλινο)βρισκόταν κάποτε στην πιο διάσημη πλατεία της Αθήνας.
Το ποιντ είναι οτι..τα εργα τα έκανε ένας Έλληνας φοιτητης της αρχιτεκτονικης...(γκόμενος τησ φίλης μου)τον είδα με τα μάτια μου επι το έργον αχαχαχα
Είμαι πολύ προσεχτική απο τότε για το τι βλέπω και απο ποιόν είναι...

 
At Dec 3, 2006, 12:54:00 AM , Blogger IdentityCafe said...

δεν αντιλεγω...αλλα τι προσπαθεις να πεις?
Δεν νομιζω οτι χρειαζεται προσοχη να δεις κατι!!!
Ο εγκεφαλος σου τα επεξεργαζεται ολα και τα κρινει αναλογα...
Η τυπισσα εχει πολυ προσωπικο στυλ, δεν ειναι grandmaster(οπως ελαχιστοι ζωγραφοι) αλλα μου μιλησε αυτο το decadent, γκροτεσκ κομματι της ζωης που ηθελε να εκφρασει.

 
At Dec 3, 2006, 2:26:00 PM , Anonymous Anonymous said...

Το κομέντο μου ήταν άσχετο με την παρούσα ζωγράφο πάντως.Δέν αντιλέγω..σαν πρώτη σελίδα παλιών περιοδικών είναι με κατι τις απο Άντυ ..με τις σουπες κάμπελ.
Είμαι περίεργη να δώ πως ήταν τα εξώφυλλα των περιοδικών στην Ουκρανία έστω και 25 χρόνια πριν.
:-)

 
At Dec 3, 2006, 6:18:00 PM , Blogger IdentityCafe said...

χεχε, σωστη παρατηρηση...

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home