Αλλο ενα μπλογκ

Δεν προκειται περι ανακαλυψης του τροχου... Εξαλλου η δυνατοτητα μου να εκφραστω σε σωστα ελληνικα εχει περιοριστει αρκετα τα τελευταια χρονια εφοσον περισσοτερο μιλω τα αγγλικα (εννοειται απεχω μακραν απο να τα μιλαω κι αυτα σωστα με την ελληνικη προφορα μου αναγνωρισημη απο χιλιομετρο) και μεχρι προσφατως μια διαλεκτο hunglish που μαλλον εντεινει το κονφουζιο στο μικρο μυαλο μου.
Η αναγκη μου να εκφραστω εδω ειναι κοινη με αρκετους απο τους ελληνες bloggers. Αν και ζω ακομα στο εξωτερικο, με ποναει η πατριδα μου και στενοχωριεμαι απο την αποκαρδωτικη εικονα που δειχνει μεσα και εξω. Ο καλυτερος μου φιλος θελει πια να σκισει το διαβατηριο του οταν γινει αμερικανος πολιτης σε λιγα χρονια... Αλλα σκεφτομαι πως δεν μπορει, θα υπαρχει και αλλη εικονα των ελληνων σημερα, διαφορετικη του οπισθοδρομισμου, της χαλαροτητας, της αδιαφοριας και της αγνοιας και προπαντως του εξευτελιστικου ξεπεσμου της ελληνικης κοινωνιας/τηλεορασης που θελει να μας πεισει πως μονο αυτη ειναι η ελλαδα... Ε, λοιπον, διαβαζοντας διαφορα ελληνικα blogs, επιτελους η αισθηση μου οτι υπαρχει και κατι αλλο γυρω μας βγαινει αληθινη... Και για εναν ανθρωπο που αισθανεται οτι εχει χασει κατα πολυ την ταυτοτητα του και τις ριζες του (οταν η εννοια πολιτης του κοσμου λαμβανει την αρνητικη της διασταση) ειναι σχεδον θεραπευτικο να διαβαζει τις σκεψεις αλλων ανθρωπων απο τον τοπο του που να μην του φαινονται απο αλλο γαλαξια. Ελπιζω επιτελους ισως μεσω του Διαδικτυου να δημιουργηθει σιγα σιγα αυτο το critical mass που τοσο εχει αναγκη η ελλαδα...